Έχει πέσει πείνα λέμε

του βα.αλ. 

Μα πολύ πείνα... Ο ποιητής, ο καλλιτέχνης, ο λογοτέχνης πια είναι αναγκασμένος να βγάλει το χειμώνα με κρεμμύδια, να παλέψει με το βάκιλο του Κοχ στα ανήλιαγα υπόγεια που χωρίς θέρμανση και κάτω από το φως ενός κλεμμένου κεριού από ένα ξωκλήσι βουτάει την πένα στις φλέβες του και καταθέτει τις αγωνίες του στο πλευρό του χειμαζόμενου μας λαού. Απέναντι σε αυτή την παλιοκατάσταση η αλυσίδα πολιτισμού Ιανός αποφασίζει να πάρει τα όπλα... Όχι βεβαια το ξίφος αλλά την πένα. Η οποία ως γνωστόν είναι δυνατότερη από το ξίφος. Και έτσι θα βγει στους δρόμους να κάνει δια-μαρτυρία... Μαζί της πλήθος μικρο- και μεγαλοαφεντικών του χώρου του βιβλίου οι οποίοι βέβαια τόσα χρόνια ήταν στο πλάι του εργαζόμενου και τον φρόντιζαν παρέχοντας τους εργασία και οι οποίοι όλοι τους έχουνε συμβάλλει τα μάλα στον ελληνικό πολιτισμό εκδίδοντας σκουπίδια.

Ρε δε γαμιέστε... (Που γαμιέστε γιατί πια η νοικοκυρούλα ή η iwannabe-ανθυποσελέμπριτι-αλλά-διαβάζω-και-λογοτεχνία ή ο η-δουλειά-μου-είναι-να-πουλάω-εξυπνάδα-στους-πελάτες-και-δεν-γίνεται-στο-γραφείο-μου-να-μην-έχω-έναν-Κοέλιο-ή-έναν-Γιάλομ δεν την βγάζουνε πλέον και σιγά μην τρέχουνε να αγοράζουνε το τελευταίο μπεστ σέλλερ με 25 ευρώ...).

Για να μην αναφέρω τις κόνξες με τα πανεπίστημια και πως διάφοροι εκδοτικοί οίκοι έχουνε συνεισφέρει στον πολιτισμό...

Τέλος πάντων. Εξεπλάγην όμως που στον κατάλογο των συμμετεχόντων δε συμμετέχει η Άγρα.

Αλλά ξέχασα... Ο Πετσόπουλος έχει μια αναρχοχαρούμενη κολλεκτίβα και όχι επιχείρηση...

Καμμιά φορά ο ήχος της κατάρρευσης ηχεί πολύ όμορφα στα αυτιά μας.

Κατα τ' άλλα;

Το Μ-Λ ΚΚΚ (μ-λ) επιτέλους ενώνεται, το Δεν Πληρώνω κατεβαίνει στις εκλογές, όλοι κάνουνε κόμματα, η αριστερά ζει στον κόσμο της σοκοφρέτας, το παρακράτος στήνει νέους μηχανισμούς...

Και η ζωή κυλούσε ήρεμα στο στρουμφοχωριό.

Το κοινωνικοιστορικό γίγνεσθαι στον ελλαδικό χώρο μπαίνει πλεόν σε μία νέα φάση του.

Καλώς ήρθατε επιτέλους στον καπιταλισμό.

Τις αγάπες μου.

Πηγή: η πρηνής θέση του σκοπευτή