Το επίδομα γάμου κόβεται στις 15/5, λέει η ΓΣΕΕ όλο σιγουριά !!

Από το εργασιακό δελτίο, η φωτογραφία δική μας.

Οι απίθανοι, αυτά τα κοπρόσκυλα της ΓΣΕΕ και μάλιστα με νωπή εντολή μετά το πρόσφατο συνέδριο, έρχονται να διορθώσουν την είδηση που παίζεται εδώ και μιά βδομάδα από τα ΜΜΕ για το κόψιμο του επιδόματος γάμου.

Η ΓΣΕΕ μετά την είδηση που αναμεταδόθηκε σχετικά με την υποτιθέμενη λήξη στις 31/3/2013 της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας διευκρινίζει με εγκύκλιο της Νομικής της Υπηρεσίας ότι η ΕΓΣΣΕ, που έληξε αναγκαστικά στις 14/2/2013, σύμφωνα με την ΠΥΣ 6/2012, διανύει ήδη το στάδιο της τρίμηνης παράτασης της και κατά συνέπεια το προβλεπόμενο από αυτήν επίδομα γάμου καθώς και οι υπόλοιποι κανονιστικοί όροι ισχύουν τουλάχιστον έως τις 15/5/2013.

Προειδοποιούμε τους εργοδότες να μην αποτολμήσουν την περικοπή του επιδόματος γάμου και την περαιτέρω μείωση μέσω του επιδόματος γάμου των αποδοχών των εργαζόμενων γιατί θα πυροδοτήσουν ανεξέλεγκτες αντιδράσεις.

Ταυτόχρονα η Συνομοσπονδία κάνει όλες τις απαραίτητες ενέργειες και πιέζει στην κατεύθυνση υπογραφής νέας ΕΓΣΣΕ η οποία θα προβλέπει την απρόσκοπτη συνέχιση καταβολής του επιδόματος γάμου και της εκπλήρωσης του συνόλου των ειδικών κανονιστικών όρων και μετά τη λήξη της τρίμηνης παράτασης.

Είναι αυτονόητο ότι η Συνομοσπονδία συνεχίζει και τον δικαστικό αγώνα για την ακύρωση της ΠΥΣ 6/2012. Ήδη, εκκρεμεί η έκδοση της απόφασης της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας στο οποίο έχει προσφύγει η ΓΣΕΕ προσβάλλοντας τον προφανή αντισυνταγματικό της χαρακτήρα.

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ

Δηλαδή, αν κανένας εργοδότης το κόψει τώρα θα “πυροδοτήσει  ανεξέλεγκτες αντιδράσεις”, απορούμε ποιές άραγε?

Θα κηρύξει η ΓΣΕΕ καμιά απεργία-ντουφεκιά για επίδομα γάμου που κόβεται 1,5 μήνα νωρίτερα????

Θα κάνει καμιά άλλη διαμαρτυρία???

Δηλαδή,  δεν έκανε τίποτα για όλο το μισθό που μειώθηκε δραματικά και έχει ευθύνη, αλλά θα αντιδράσει για το 10%, που αντιστοιχεί στο επίδομα?

ΑΦΟΡΗΤΕΣ ΟΣΜΕΣ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑΣ

των Κώστα Απ.και Γρ. Δαφνή

Και ξαφνικά άνοιξε ο «ασκός του Αιόλου»: εισαγγελικές διώξεις δεξιά και αριστερά, ενάντια σε νυν και πρώην διοικήσεις ΔΕΗ, ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ και ΟΚΔΕ (Οργανισμός Κοινωνικών Δραστηριοτήτων Εργαζομένων), για απιστία και καταχρήσεις σε βάρος του Δημοσίου. Οι κατηγορίες στοιχειοθετήθηκαν, με αφορμή το πόρισμα του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης Λέανδρου Ρακιντζή, και αφορούν σε εκατομμύρια ευρώ που μετατράπηκαν σε δωράκια, πολυτελή ταξίδια, τραπεζώματα, υπερ-κοστολογήσεις δαπανών, εκδουλεύσεις, βολέματα συγγενικών προσώπων με παράνομη ανάθεση μελετών κοκ, κατά βάση με ροή κατεύθυνσης χρημάτων και «διευκολύνσεων» από τις Διοικήσεις της ΔΕΗ προς την συνδικαλιστική ηγεσία της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ. Αφορούν το διάστημα 1999-2010 και κάποια από τα ονόματα που εμπλέκονται είναι του Παλαιοκρασσά (παλιού διοικητή της ΔΕΗ επί ΝΔ), του τωρινού Προέδρου της ΓΕΝΟΠ Φωτόπουλου, αλλά και του Ρίζου Ρίζου, ανώτερου στελέχους και συνδικαλιστή του Συνασπισμού.

Φυσικά κανείς εχέφρων άνθρωπος δεν πέφτει από τα σύννεφα με αυτές τις αποκαλύψεις. Είναι γνωστές οι μέθοδοι εξαγοράς της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας από πλευράς κράτους και κυβερνήσεων, μέσω του διαύλου των διοικήσεων των οργανισμών. Αυτές οι μέθοδοι δεν αφορούν μόνο το Φωτόπουλο, ή μόνο τη ΓΕΝΟΠ, αλλά αφορούν συνολικά όλο το σαθρό οικοδόμημα του κυβερνητικού συνδικαλισμού, έτσι όπως στήθηκε τις τελευταίες δεκαετίες. Αλλά δίπλα στις παραπάνω «έκνομες» σχέσεις και μεθόδους εξαγοράς των γραφειοκρατών, υπήρξαν και οι «σύννομες» μέθοδοι, θεσμοθετημένες από το ίδιο το αστικό κράτος που βρίσκεται σήμερα στην θέση του κατήγορου: οι συνδικαλιστικές άδειες, οι συνδικαλιστικοί μισθοί, οι διακοπές και τα κάθε λογής προνόμια. Συνδικαλιστική άδεια, δηλαδή αργομισθία, δεν δικαιούνται μόνο οι εκλεγμένοι συνδικαλιστές αλλά και όσοι τοποθετούνται σε διάφορες «συνδικαλιστικές επιτροπές» σε «ινστιτούτα έρευνας» ακόμα και οι αντιπρόσωποι σε συνέδρια με την υποχρέωση μια φορά μέσα σε 2-3 χρόνια να πάρουν μέρος για 2-3 μέρες σε ένα συνέδριο σε χλιδάτο ξενοδοχείο. Δεκάδες γραφειοκράτες σε κάθε ομοσπονδία ακόμα και σε μεγάλα πρωτοβάθμια σωματεία δεν δουλεύουν και επιπλέον δικαιούνται ειδικά επιδόματα, εκτός έδρας, δωρεάν διακοπές και όταν βγουν σε σύνταξη εισπράττουν και την συνδικαλιστική σύνταξη από την Εργατική Εστία. Έτσι λοιπόν, ενώ η εργατική τάξη ψήνεται στα καμίνια και γκρεμοτσακίζεται στις σκαλωσιές για πενταροδεκάρες, η «ηγεσία» της είχε να πατήσει σε χώρο δουλειάς και να μιλήσει με τους εργάτες για χρόνια, ενώ δεξιωνόταν στα καλύτερα ξενοδοχεία και ταξίδευε «στας Ευρώπας» για «συνδικαλιστικούς λόγους».

Τα προνόμια της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας είναι τέτοια που έχει δημιουργηθεί μια εργατική αριστοκρατία, που αυτό-αναπαράγεται, μακριά από τους εργαζόμενους με τα δικά τους συμφέροντα εξαρτώμενοι όχι από τους εργαζόμενους, αλλά από την διεύθυνση και την κυβέρνηση. Το ίδιο το αστικό κράτος και οι κυβερνήσεις του ευνόησαν και δημιούργησαν αυτού του είδους τις σχέσεις καθ’ όλη τη διάρκεια της Μεταπολίτευσης, ανάγοντας τις γραφειοκρατικοποιημένες ηγεσίες των ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ και των μεγάλων Ομοσπονδιών, σε «ενδιάμεσους», ανάμεσα σε αυτούς και στην εργατική τάξη. Σκοπός, που τον έφεραν εις πέρας για πολλά χρόνια, η καθυπόταξη της δράσης και της συνείδησης των εργατών, το «πνίξιμο» κάθε ανεξάρτητης ταξικής φωνής, ο αποπροσανατολισμός και η σπορά εμποδίων μπροστά στην εργατική δράση. Τελικά, το σταμάτημα κάθε ταξικής δράσης και η προσαρμογή στις εκάστοτε αστικές πολιτικές επιταγές. Πολλοί συνδικαλιστές, ανεξαρτήτως αρχικών προθέσεων, πέρασαν το κατώφλι και βρέθηκαν στο απέναντι στρατόπεδο. Ο εκμαυλισμός της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας υπήρξε ανάλογος του μεγέθους των οικονομικών και πολιτικών εξαρτήσεων της από το αστικό κράτος.

Δεν υπάρχει πάτος για τους κυβερνητικούς εργατοπατέρες!

Η επίσκεψη του προέδρου της ΓΣΕΕ στην γερμανίδα καγκελάριο Μέρκελ προκειμένου να «διαμαρτυρηθεί» για το πετσόκομμα μισθών/μεροκάματων στην Ελλάδα αποδεικνύει του τίτλου μας το αληθές. Δεν υπάρχει πάτος για τον εργοδοτικό συνδικαλισμό των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ. Δεν πρόκειται για την απόλυτη ξεφτίλα ή άλλα αντίστοιχα περί «εθνικής ντροπής» από την κίνηση Παναγόπουλου όπως γράφτηκε σε αρκετά μέσα. Είναι η ατράνταχτη απόδειξη της υπαγωγής των εργατοπατέρων στη στρατιά του πολιτικού προσωπικού που υπηρετεί το μαύρο μέτωπο ενάντια στην εργατική τάξη. Οι εργαζόμενοι έχουν ένα μόνο δρόμο: Να οργανώσουν από τα κάτω το δικό τους μαχητικό συνδικαλιστικό κίνημα και να προχωρήσουν σε πανεργατική απεργία διαρκείας μέχρι την ανατροπή όλων των σχεδιασμών που αποβλέπουν στην απόλυτη ισοπέδωση και υποδούλωση της εργατικής τάξης στο κεφάλαιο, διαφορετικά θα επιστρέψουμε στον 19ο αιώνα.

Πηγή: http://denplirono.wordpress.com

Δεν υπογράφουν κλαδικές συμβάσεις

Με αποχώρηση απειλούν επιχειρηματίες από τις εργοδοτικές ενώσεις προκειμένου να μην συμπεριληφθούν στις κλαδικές συμβάσεις, επιλέγοντας επιχειρησιακές ή ατομικές συμβάσεις.

Έτσι η προσπάθεια για υπογραφή κλαδικών συμβάσεων βρίσκεται εντελώς στον αέρα με αποτέλεσμα οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα να «καταρρεύσουν» αρκετά σύντομα στα επίπεδα της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης όπως θα διαμορφωθούν από το νέο μνημόνιο, δηλαδή με το κατώτατο όριο των 586 ευρώ (μείωση που σε πολλές περιπτώσεις θα ξεπερνά το 50% ή 60%).

Σύμφωνα με δημοσίευμα του Βήματος ο υπουργός Εργασίας Γ.Κουτρουμάνης προέτρεψε εργοδότες και εργαζόμενους να υπογράψουν κλαδικές συμβάσεις, προκειμένου να διασώσουν ό,τι μπορούν από τις υφιστάμενες αμοιβές.

Η ΓΣΕΕ προέτρεψε τις Ομοσπονδίες - μέλη της να προχωρήσουν σε κλαδικές συμβάσεις «ακόμη και με το πιστόλι στον κρόταφο», γιατί αυτό θα είναι προτιμότερο από αυτό που θα προκύψει μετά την 14η Μαΐου.

Το νέο μνημόνιο προβλέπει ότι οι κλαδικές συμβάσεις που θα υπογραφούν έως τις 14 Μαΐου θα ισχύσουν αντί των κατώτερων κλαδικών αμοιβών και των τεσσάρων επιδομάτων (τέκνων, ωρίμανσης, σπουδών, επικινδυνότητας) που προβλέπονται στο σχετικό νόμο.

Παρά το γεγονός ότι σε επίπεδο ηγεσίας, οι εργοδοτικοί φορείς επιθυμούν την υπογραφή κλαδικών συμβάσεων, μέλη των εργοδοτικών οργανώσεων αντιδρούν και προαναγγέλλουν την αποχώρησή τους από τις εργοδοτικές οργανώσεις.

Πηγή: alterthess

Ακατάσχετη ...υποκρισία

«Σε συμπαιγνία εργοδότες και ΓΣΕΕ δίνουν τη σκυτάλη σε κυβέρνηση και τρόικα να προχωρήσουν στην κατάργηση των συμβάσεων σε παραπέρα σύνθλιψη των μισθών και σε απαλλαγή των επιχειρήσεων από τις ασφαλιστικές εισφορές. Η συμπαιγνία αυτή αποκαλύφθηκε και στη χτεσινή τους συνάντηση, ( 2/2/2012) στην οποία ενώ στα λόγια εμφανίζονται να «σώζουν» τον κατώτερο μισθό και τα «δώρα», την ίδια στιγμή όλο το αντεργατικό πακέτο και οι αξιώσεις της εργοδοσίας παραμένουν στο τραπέζι, προς επικύρωση από την κυβέρνηση…

…Στην πραγματικότητα, βέβαια, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Η ΓΣΕΕ πρωτοστατεί στον αφοπλισμό των εργαζομένων, όταν, όπως και ο ΣΕΒ, μιλά για την αποκατάσταση της «ανταγωνιστικότητας» της οικονομίας, δηλαδή της καπιταλιστικής κερδοφορίας, όταν αποδέχεται ότι ο εργάτης είναι κόστος και συμφωνεί στη μείωση των εργοδοτικών εισφορών. Μια μείωση που θα εξασφαλίσει πρόσθετα κέρδη περίπου 2 δισ. ευρώ στα ταμεία των επιχειρήσεων, όταν τα Ταμεία εξαιτίας της εισφοροδιαφυγής των «κοινωνικών εταίρων» με τους οποίους παζαρεύει η ΓΣΕΕ στραγγαλίζονται και μόλις προχτές τα στοιχεία δείχνουν ότι οι εργοδότες, οι οποίοι χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για τους εργαζόμενους, παρακρατούν και δεν αποδίδουν το 30% από τις εισφορές των εργαζομένων(!!), ποσό που σήμερα εκτιμάται στα 6 δισ. Ευρώ….

Ταξική τύφλωση

Δημοσιεύτηκε επιστολή που υπογράφουν οι λεγόμενοι "κοινωνικοί έτεροι" προς τον πρωθυπουργό. 

Είναι πραγματικά δύσκολο να χρεώσεις ταξική προδοσία στα τσιράκια που η εργοδοσία έχει διορίσει να καμώνονται τον εκπρόσωπο των εργαζομένων στα στημένα τραπέζια διαλόγου. Κι αυτό γιατί η ταξική προδοσία, προϋποθέτει να είσαι δεξιός, πουλημένος, εξαγορασμένος αλλά εργάτης, βρε αδερφέ. Εδώ έχουμε να κάνουμε με ταξική συνεργασία. Καθήσανε στο ίδιο τραπέζι, οι αστοί που έχουν αναλάβει να εκφράσουν τα συμφέροντα της εργοδοσίας, με τους αστούς που έχουν αναλάβει να υπερασπίσουν τα συμφέροντα της εργοδοσίας από τυχόν "ασύμμετρες" εργατικές απειλές. Αυτό είναι όλο. 

Στο τρομοκρατικής εμπνεύσεως, λοιπόν, κείμενο τους οι κύριοι αυτοί, αναφέρουν:

"Στα ζητήματα μη μισθολογικού κόστους και στη διαρθρωτική ανταγωνιστικότητα να ξεκινήσει τώρα τριμερής διάλογος (Κυβέρνηση – Εργοδοτικοί και Εργατικοί Φορείς) και το αποτέλεσμά του να νομοθετηθεί. Ο διάλογος αυτός πρέπει να περιλαμβάνει μείωση ασφαλιστικών εισφορών με αναζήτηση ισοδυνάμων αποτελεσμάτων αποδεκτών από τους κοινωνικούς εταίρους και αναζήτηση λύσεων στα κυρίαρχα θέματα της ανταγωνιστικότητας, όπως απλό και σταθερό φορολογικό σύστημα, απλοποίηση των διαδικασιών αδειοδότησης και λειτουργίας των επιχειρήσεων, χρήσεις γης, υγιείς κανόνες και συνθήκες ανταγωνισμού, ηλεκτρονική βάση σύζευξης προσφοράς – ζήτησης στην αγορά εργασίας και άλλα."

Αφού λοιπόν, τα βρήκανε στο αναγκαίο για το κεφάλαιο "κούρεμα", όσο αφορά τη παραγραφή όλων των χρεών του κράτους απέναντι στα ασφαλιστικά ταμεία που με ιδρώτα έχουμε ποτίσει, τώρα οι τρεις σωματοφύλακες της εργασιακής ειρήνης εισηγούνται στον Παπαδήμο, την μείωση των ασφαλιστικών εισφορών. Προφανώς στόχος τους δεν είναι άλλος από την απρόσκοπτη λειτουργία των επιχειρήσεων με μηδενικό ασφαλιστικό κόστος. Προφανώς ρίχνουν νερό στον μύλο της ανασφάλιστης εργασίας και προφανώς ο στόχος τους είναι ξεδιάντροπα η αυτασφάλιση όποιων εργαζομένων τα καταφέρουν από το υστέρημα τους. Αυτός είναι ο συνδικαλισμός της καπιταλιστικής στήριξης και ανάπτυξης.

Αλλά αυτά μπορεί να τα δει σήμερα, μέχρι και ένα μικρό παιδί. Παρόλ' αυτά δεν μπόρεσε (;) να τα διαγνώσει ο ανώνυμος αρθρογράφος της Αυγής (βλ. εδώ), που απηχεί τη πλειοψηφία του εργατοπατερισμού που αναβαθμίζεται σε πρωτοβάθμιο επίπεδο, κυρίαρχα από τις δυνάμεις του ΣΥΝ/Συριζα. Δεν κατάφερε να διαγνώσει, ένα ξεπούλημα που, έστω διαισθητικά, αντιλαμβάνεται η πλειοψηφία των εργαζομένων και των ανέργων σε όλη τη χώρα. Δεν είναι όμως ανοησία. Είναι μια  τυφλή λογική.

Είναι η λογική που οδηγεί αυτούς τους συνδικαλιστές να αρνούνται την πιο ουσιαστική στήριξη στον αγώνα των Χαλυβουργών, καταψηφίζοντας την απεργία στον Βόλο. Είναι η ίδια λογική που στριμώχνεται για μια θέση στα Δ.Σ. των κατά τόπους Εργατικών Κέντρων, τάχα για το συμφέρον των εργατών. Είναι η ίδια λογική που θα δώσει άλλοθι και συγχωροχάρτι στον εργοδοτικό συνδικαλισμό, στηρίζοντας στην επόμενη απεργία τις συγκεντρώσεις του. Που θα ανακαλύπτει τους συσχετισμούς που πρέπει να αλλάξουμε, μέσα, εντός και όσο γίνεται πιο μέσα στη ΓΣΕΕ. Και είναι η ίδια λογική που, με αφορμή και όχι πραγματική αιτία το ΠΑΜΕ , θα εξαπολύει μύδρους, απέναντι σε αυτό που πραγματικά φοβάται και τρέμει. Την ανεξάρτητη, ταξική και από τα κάτω συγκρότηση του εργατικού κινήματος. 

Βλέπετε ο ομφάλιος λώρος από το "βαθύ" Πα.Σο.Κ. των καλοταϊσμένων εργοδοτικών συνδικαλιστών, μέχρι τις ομάδες αφισοκόλλησης των Εργατικών Κέντρων που υποκρίνονται τις αριστερές (;) οργανώσεις και των Συνασπισμένων συνδικαλιστών σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, δεν είναι εύκολο να σπάσει. Δέθηκε με συμφέρον, αλισβερίσι και χρήμα, στις μικρές και μεγάλες τους "συγκυβερνήσεις", εδώ και πολλά χρόνια.

avanti_maestro