Βλαδίμηρος Μαγιακόφσκι Αδελφοί συγγραφείς

Αδελφοί συγγραφείς

Προφανώς, δεν θα συνηθίσω

να κάθομαι στο «Μπρίστολ»,

να πίνω τσάι,

να ψεύδομαι διαρκώς, -

θα πετάξω τα ποτήρι,

θα ορμήσω στο τραπεζάκι.

Άκουσε με

Λογοτεχνικό σινάφι!

Κάθεστε,

με τα ματάκια καρφωμένα στο τσάι.

Φθαρμένος είναι από την τριβή ο κατιφεδένιος αγκώνας σας.

Σηκώστε το βλέμμα από τα μισογεμάτα ποτήρια σας.

Ελευθερώστε τ’ αυτιά σας από τους βοστρύχους.

Εσείς,

οι κολλημένοι

στον τοίχο,

στις ταπετσαρίες,

καλοί μου,

τι πάθατε με την λέξη;

Ξέρετε,

όταν δεν έγραφε

ο Φρανσουά Βιγιόν

αλήτευε.

Εσείς,

που πιάνετε προσεκτικά

τον σουγιά,

σας έχουν εμπιστευτεί την ομορφιά του εκπληκτικότερου αιώνα.

Για ποιο πράγμα γράφετε;

Σήμερα

η ζωή

είναι εκατό φορές πιο ενδιαφέρουσα

από οποιονδήποτε βοηθό ενόρκου.

Κύριοι ποιητές

δεν βαρεθήκατε πια

τα τοπία,

τα παλάτια,

τον έρωτα,

τους θάμνους των πασχαλιών;

Αν οι δημιουργοί

Είναι σαν κι εσάς –

τότε φτύνω κάθε τέχνη.

Καλύτερα ν’ ανοίξω ένα μαγαζάκι.Να πάω στο χρηματιστήριο. 

Με χοντρά χαρτονομίσματα να γεμίσω τις τσέπες μου

με μεθυσμένο τραγούδι

την ψυχή μου να βγάλω

στο καπηλειό.

Θα περάσει, άραγε, το χτύπημα κάτω απ’ τα πυκνά μαλλιά; 

Μια σκέψη

υπάρχει κάτω απ’ τη μαλλούρα: 

«Να χτενιστώ; Μα γιατί; !»

Για λίγο δεν αξίζει τον κόπο

μα αιώνια δεν γίνεται 

να είσαι χτενισμένος. 

1917

Μετάφραση από τα ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης 

Πηγή: samizdat project