Πλήν Πακιστανών

του Γιώργου Κουβίδη

Το μεσημέρι της Παρασκευής 6 Απριλίου στο Κρυονέρι τέσσερα άτομα έχασαν την ζωή τους όταν τρένο συγκρούσθηκε με αυτοκίνητο που είχε ακινητοποιηθεί πάνω στις γραμμές. Νεκροί είναι ένα ζευγάρι ηλικιωμένων που επέβαιναν στο ΙΧ και δυο νέοι Πακιστανοί που είχαν τρέξει να βοηθήσουν βλέποντας τον κίνδυνο που διέτρεχαν οι συνάνθρωποι τους. Άλλος ένας Πακιστανός νοσηλεύεται τραυματίας σε νοσοκομείο.

Σύμφωνα με ανάρτηση του blog Correspondent οι Πακιστανοί που θυσιάστηκαν είναι:

Ο Humayun Anwar (Χουμαγιούν) ο μικρότερος νεκρός, γεννημένος στις 4 Αυγούστου 1993, δεν είχε κλείσει ούτε τα 19! Ζούσε εδώ με το θείο του.

Ο Wakar Ahmed (Βακάρ, ή Αφζάλ) γεννημένος στις 1 Ιανουαρίου 1979, ήταν 33 χρονών. Ο Wakar ήταν συγχωριανός των δυο πρώτων.

Υπάρχει μεγάλη ανάγκη χρημάτων για την μεταφορά των σωρών στο Πακιστάν. Απαιτούνται περίπου 3000€ για τον καθένα. Για αυτό το σκοπό, υπάρχει ο λογαριασμός στην ΕΘΝΙΚΗ Τράπεζα: 662/610130-57 στο όνομαNADEEM QAISER LATIF (θείος του 19χρονου και παιδικός φίλος του Wakar) IBAN: GR9501106620000066261013057 μας ενημερώνει ο δημοσιογράφος Niko Ago διαχειριστής του blog.

Το ελληνικό κράτος φυσικά αδυνατεί να διαθέσει αυτό το ποσόν για την μεταφορά των σωρών αυτών των ανθρώπων στην πατρίδα τους. Αφ΄ ενός λεφτά δεν υπάρχουν (η για την ακρίβεια υπάρχουν μόνο για τον επαναπατρισμόζώντων Πακιστανών) αφ ετέρου η πράξη τους κρίνεται ιδεολογικά ύποπτη έως ανθελληνική. Σε μια εποχή που με ενορχηστρωτή τον κ. Χρυσοχοίδη το στερεότυπο του αλλοδαπός=εγκληματίας διακινείται ως αντίδοτο για πάσα νόσο και πάσα μαλακία της ελληνικής κοινωνίας, που το σκούπισμα και ο εγκλεισμός κάθε (λίγο πιο μαύρου από μας) αλλοδαπού προωθείται ως κοινωνική ανάγκη δεν χρειάζεται να είναι κανείς οπαδός θεωριών συνωμοσίας για να καταλάβει ότι ο πραγματικός στόχος τους ήταν όχι η αλληλεγγύη αλλά η υπόσκαψη της πολιτικής εθνικής ασφάλειας. Ο ανθελληνικός χαρακτήρας δε της δράσης τους προκύπτει αβίαστα από την σύγκριση της συμπεριφοράς τους σε σχέση μ αυτήν των Ελλήνων σε περιπτώσεις τροχαίων συμβάντων. Δεν είναι μόνον η εγκατάλειψη των θυμάτων από τους δράστες τροχαίων εγκλημάτων που ακμάζει, μαζί συμβαδίζει και η εξαφάνιση των αυτοπτών μαρτύρων (φεύγα μη μπλέξουμε). Αυτός είναι ο ελληνικός δρόμος…

«Γλυτώσαμε από τραγωδία» δήλωσε ο κ. Καλαφατέλης (δήμαρχος Διονύσου στο zougla.gr) και συμπλήρωσε «δεκαπέντε περίπου άτομα πήγαν στο σημείο για να τραβήξουν το αυτοκίνητο από τις ράγες, τη στιγμή που στα εκατό μέτρα είδαν το τρένο, ευτυχώς απομακρύνθηκαν». Ούτε ο Δήμος Διονύσου φαίνεται διαθέτει αυτό το φοβερό ποσό. Εξάλλου πρόλαβαν και απομακρύνθηκαν όλοι…πλην Πακιστανών. 

Ο θάνατος του Humayun Anwar και του Wakar Ahmed ήρθε λίγες μέρες μετά τον θάνατο του Δημήτρη Χριστούλα. Είναι άραγε αναπόφευκτο να διαπιστώνουμε μέσα απο τις απώλειες πως ένας άλλος κόσμος είναι υπαρκτός; Σε μια περίοδο που ο ατομικισμός και ανταγωνισμός προβάλλονται ως κυρίαρχα δόγματα, η αλληλεγγύη ο σεβασμός στην ανθρώπινη ζωή και η πάλη για την υπεράσπιση της υπάρχουν στις καρδιές, στο μυαλό και στις πράξεις πάρα πολλών ανθρώπων. Αυτά είναι τα όπλα των φτωχών και των κατατρεγμένων. Ας μας βοηθήσουν να επιβεβαιώσουμε πως ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός. 

Πηγή: http://sostegr.wordpress.com/