Η υπόθεση αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα τόσο της δράσης της Χρυσής Αυγής, καθώς και των βαθιά «αντισυστημικών» σχέσεων της με την Ελληνική Αστυνομία. To left.gr, με τη βοήθεια των εφημερίδων της εποχής, επιχειρεί μια αναδρομή.
Τον Ιούνιο του 1998, ο Δημήτρης Κουσουρής, φοιτητής και στέλεχος της αριστεράς, και δύο φίλοι που τον συνόδευαν, δέχθηκε δολοφονική επίθεση έξω από τα δικαστήρια της Ευελπίδων από μια ομάδα ανδρών της Χρυσής Αυγής, με αρχηγό τον Αντώνη Ανδρουτσόπουλο, γνωστό ως «Περίανδρο».
Το περιστατικό και η δίκη
Σε απόσταση αναπνοής από τον άνθρωπο που κατηγορείται για απρόκλητη δολοφονική απόπειρα σε βάρος του, τα βάρβαρα χτυπήματα του οποίου (σύμφωνα με το κατηγορητήριο) αλλά και των ομοϊδεατών του λίγο έλειψε να κόψουν το νήμα της ζωής του, αναπαράστησε χθες στους δικαστές περιγράφοντας τη φρίκη εκείνων των στιγμών ο, τότε φοιτητής, Δημ. Κουσουρής.
Κι όταν ρωτήθηκε από τον εισαγγελέα της έδρας αν έχει την παραμικρή αμφιβολία ότι το πρόσωπο που καταγράφηκε στη μνήμη του να τον χτυπά ανελέητα με ένα ξύλινο ρόπαλο στο κεφάλι, μέρα μεσημέρι κι έξω από τα δικαστήρια της πρώην σχολής Ευέλπιδων, είναι ο κοστουμαρισμένος κοκκινομάλλης του εδώλιου, το θύμα-πολιτικώς ενάγων στην υπόθεση απάντησε κατηγορηματικά:
- «Οχι, δεν έχω καμία αμφιβολία».
Aπό την πλευρά του ο κατηγορούμενος για απόπειρα ανθρωποκτονίας κατά συρροή και κατά συναυτουργία, Αντων. Ανδρουτσόπουλος, γνωστός στους κύκλους της «Χρυσής Αυγής» ως «Περίανδρος», ο οποίος καταζητούνταν για περίπου εφτά χρόνια μέχρι που έβαλε ο ίδιος τέλος στη φυγοδικία του (παραδόθηκε τον περσινό Σεπτέμβριο), δήλωσε με την έναρξη της δίκης του χθες στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Αθήνας:
- «Είμαι παντελώς αθώος».
Η χθεσινή ακροαματική διαδικασία διήρκεσε περίπου έξι ώρες και διακόπηκε για αύριο.
Κατά τη διάρκειά της:
*Το ακροατήριο ήταν κατάμεστο από φίλους και συναδέλφους των τριών θυμάτων του ξυλοδαρμού, ενώ μπαινόβγαιναν και οι λίγοι μάρτυρες υπεράσπισης. Στο διάδρομο του κτιρίου εύκολα κανείς εντόπιζε, από το ομοιόμορφο της εμφάνισης (κοντοκουρεμένοι-«φουσκωτοί»), κάποια μέλη της «Χρυσής Αυγής».
*Ο Ανδρουτσόπουλος παρακολουθούσε τις εξελίξεις με ένα «σκαστό» ειρωνικό χαμόγελο και κουνώντας υποτιμητικά το κεφάλι κάθε φορά που άκουγε κάτι που δεν του άρεσε.
«Φονικό σχέδιο»
Ηταν 16 Ιουνίου 1998 όταν συνέπεσαν στα δικαστήρια της Ευελπίδων δύο διαφορετικές συγκεντρώσεις. Από τη μια ήταν δεκάδες εκπαιδευτικοί και φοιτητές που συμπαραστέκονταν στους διαδηλωτές, οι οποίοι είχαν συλληφθεί για συμμετοχή στις κινητοποιήσεις κατά του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ για την πρόσληψη καθηγητών. Την ίδια ημέρα δικάζονταν κάποιοι χρυσαυγίτες και μια ομάδα περίπου δέκα μελών της «Χρυσής Αυγής» είχε σπεύσει προς συμπαράσταση. Προς το μεσημέρι οι Δημ. Κουσουρής (μέλος του Κ.Σ. της ΕΦΕΕ), Ηλ.Φωτιάδης, φοιτητής στο Πολυτεχνείο, και Ιωάν. Καραμπατσόλης, αδιόριστος καθηγητής, κάθισαν για καφέ απέναντι από τα δικαστήρια.
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο αλλά και τη συγκλονιστική μαρτυρία του Δημ. Κουσουρή, ενός εκ των τριών θυμάτων που νοσηλεύτηκε για ένα μήνα στην Εντατική, «τα μέλη της "Χρυσής Αυγής", μόλις τους εντόπισαν κρατώντας από ένα ρόπαλο ο καθένας, προχωρώντας ο ένας πίσω από τον άλλον με ταχύτατο βήμα, επιτέθηκαν αιφνιδιαστικά, χτυπώντας τους με πρωτοφανή αγριότητα και βιαιότητα κυρίως στο κεφάλι. Η επίθεση των περισσότερων εντοπίστηκε στον Δημ. Κουσουρή, ο οποιος δέχτηκε ισχυρότατα χτυπήματα και δεν μπόρεσε να αντιδράσει καθόλου. Απομακρύνθηκαν από αυτόν μόνο όταν πίστεψαν ότι τον είχαν αποτελειώσει».
Αργότερα, ο νεαρός φοιτητής αναγνώρισε από φωτογραφία, που είχε δημοσιεύσει η «Ε», στο πρόσωπο του αρχηγού της ομάδας των ροπαλοφόρων τον Αντ. Ανδρουτσόπουλο, ηγετικό στέλεχος της «Χρυσής Αυγής».
Οπως κατέθεσε χθες στο δικαστήριο, «δεν μας χτύπησαν στην τύχη, μας είχαν στοχοποιήσει. Χτυπούσαν κατευθείαν στο κεφάλι. Επεσα κάτω και συνέχιζε. Και τους άλλους δύο στο κεφάλι τούς χτυπούσαν, απλώς αυτοί πρόλαβαν να απομακρυνθούν».
Ο Ιωαν. Καραμπατσόλης κατέθεσε: «Εγώ τη γλίτωσα γιατί είχα σηκωμένα τα χέρια. Σταμάτησαν, όταν μαζεύτηκε κόσμος. Μάλιστα για να τους κρατήσουν μακριά φώναζαν: "Είναι Αλβανοί". Και τον Κουσουρή τον άφησαν όταν νόμιζαν ότι "είχε πεθάνει". Ηταν λιπόθυμος κάτω, μέσα στα αίματα».
«Μισή κουβέντα πρόλαβα να πω πριν φάω μία στο δόξα πατρί», υποστήριξε ο Ηλ.Φωτιάδης και συνέχισε: «Πρόλαβα και ξέφυγα τρέχοντας, αν και με χτυπούσαν και από πίσω στην πλάτη. Θυμάμαι έναν ξανθό με ανοιχτή μπλούζα και το σωματότυπο του Ανδρουτσόπουλου, αλλά δεν είμαι σίγουρος αν ήταν αυτός».
Σπ. Φυτράκης (συνήγορος πολιτικής αγωγής): «Ηταν ενιαία η σκέψη της ομάδας;»
Καραμπατσόλης: «Ναι. Ηρθαν για να χτυπήσουν, να σκοτώσουν».
Αποστομωτική απάντηση, τέλος, στις εισαγγελικές αιτιάσεις «περί μικρών καδρονιών και όχι ροπάλων» καθώς και για λιγότερα χτυπήματα από αυτά που υποστηρίζουν τα θύματα ότι δέχτηκαν έδωσε με την κατάθεσή του ο γιατρός, νευροχειρουργός του Ιατρικού Κέντρου, κ. Γεωργακόπουλος, ο οποίος εκείνη την ημέρα παρέλαβε τον τραυματία Κουσουρή.
Ο γιατρός ήταν κατηγορηματικός ότι επρόκειτο για σφοδρά και πολλά χτυπήματα.
«Αποκλείεται να ήταν δύο ή τρία χτυπήματα. Τον έσωσε η έγκαιρη μεταφορά στο νοσοκομείο και το νεαρό της ηλικίας του». Είπε χαρακτηριστικά ο γιατρός:
«Αυτός ο τραυματισμός από ένα χτύπημα μόνο θα ισοδυναμούσε με το σπάσιμο τριάντα εκατοστών μπετόν».
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 21/09/2006
«Δεν δικάζεται η αστυνομία»
H επίθεση των χρυσαυγιτών ήταν οργανωμένη και εκτελέστηκε από οπλισμένους με ρόπαλα τραμπούκους σε καφετέρια απέναντι από τα δικαστήρια της οδού Ευελπίδων, την περίοδο του μεγάλου κινήματος της νεολαίας και της εκπαιδευτικής κοινότητας κατά του διαγωνισμού του AΣEΠ που τότε έθετε σε εφαρμογή η κυβέρνηση ΠAΣOK με υπουργό τον Αρσένη. Το κίνημα είχε φουντώσει, είχε συσπειρώσει ευρύτερες μάζες εργαζομένων και είχε πυροδοτήσει γενικευμένη μαζική δράση σε 31 πόλεις της χώρας, έξω από τα εξεταστικά κέντρα.
Κατά τη διαδικασία, οι μαρτυρίες δεν άφησαν την παραμικρή αμφιβολία για το χαρακτήρα της επίθεσης που δέχτηκαν ο Δ. Κουσουρής και οι σύντροφοί του. Τα τρία θύματα της επίθεσης περιέγραψαν μια ομάδα χρυσαυγιτών που συντεταγμένα, επιτέθηκαν απρόκλητα, οπλισμένοι με ξύλα. Κατέστη σαφές ότι δεν επρόκειτο για συμπλοκή αλλά για εν ψυχρώ δολοφονική επίθεση με στόχο το Δ. Κουσουρή, γνωστό από τη συνδικαλιστική και πολιτική του δράση. Τα τρία θύματα, όπως κι άλλοι μάρτυρες, αναγνώρισαν σε φωτογραφίες τον υπαρχηγό της Χρυσής Αυγής «Περίανδρο», ως τον επικεφαλής της δολοφονικής ομάδας. Ο επικεφαλής της υπεύθυνης για την τήρηση της τάξης στην Ευελπίδων διμοιρίας των ΜΑΤ, Δαρείος Λικιαρδόπουλος, κατέθεσε ότι συνόδευσε τους χρυσαυγίτες έξω από το χώρο των δικαστηρίων. Όταν όμως άλλοι μάρτυρες (π.χ. ο Π. Παλαιολόγος) αναφέρθηκαν σε φιλικές στιχομυθίες του Περίανδρου με τα ΜΑΤ, η έδρα διέκοψε την κατάθεση με το αιτιολογικό ότι δεν δικάζεται η αστυνομία. Σχετικά με τις σχέσεις αστυνομίας και Χρυσής Αυγής τέθηκε υπ’ όψιν του δικαστηρίου από το συνήγορο της πολιτικής αγωγής Γ. Ραχιώτη το γνωστό δημοσίευμα της εφημερίδας Τα Νέα.
Εντυπωσιακή ήταν κι η κατάθεση του αστυνομικού Σωτηρίου, ιδιοκτήτη της καφετέριας στην οποία δέχτηκαν την επίθεση οι τρεις αγωνιστές. Από την κατάθεσή του κατέστη σαφές ότι στόχος της παρατεταγμένης ομάδας ήταν ο Δ. Κουσουρής ενώ δεν άφησε καμιά αμφιβολία για το δολοφονικό χαρακτήρα της επίθεσης: Τα κτυπήματα κατευθύνονταν στο κεφάλι.
Εφημερίδα ΠΡΙΝ
««Η μισή Αστυνομία ήθελε να συλληφθεί ο "Περίανδρος" και η άλλη μισή όχι...»
Καταζητείται έξι χρόνια τώρα, αλλά παραδόξως παραμένει... άφαντος! Ο καταζητούμενος ροπαλοφόρος της Χρυσής Αυγής, Αντώνης Ανδρουτσόπουλος, γνωστός ως «Περίανδρος», διαφεύγει ακόμα και κυκλοφορεί ελεύθερος ανάμεσά μας αν και βαρύνεται με τρία κακουργήματα - μετά τη δολοφονική επίθεση που έκανε με ομοϊδεάτες του κατά του φοιτητή Δημήτρη Κουσουρή, στις 16 Ιουνίου του '98.
Η Ελληνική Αστυνομία δεν κατάφερε ποτέ να τον εντοπίσει παρά το γεγονός ότι το φθινόπωρο του '98 συστήθηκε ειδική ομάδα από έξι περίπου άτομα για τη σύλληψή του, με προσωπική εντολή του τότε υπουργού Δημόσιας Τάξης κ. M. Χρυσοχοΐδη.
Ο «Περίανδρος» δεν βγήκε τελικά ποτέ από τα σύνορα της χώρας και δεν κατέφυγε στο Καράκας της Βενεζουέλας - τη χώρα που γεννήθηκε στις 13/9/66. Για μεγάλο χρονικό διάστημα κρυβόταν αρχικά στο Άγιον Όρος και αργότερα σε κάποιο μοναστήρι έξω από τον Ωρωπό και κυκλοφορούσε στην Αθήνα μεταμφιεσμένος.
Σύμφωνα με πληροφορίες των «ΝΕΩΝ», η ΕΛ.ΑΣ. απέτυχε να τον συλλάβει γιατί οι ενέργειες της ειδικής ομάδας σαμποταρίστηκαν εσωτερικά!
Αυτό προκύπτει από απόρρητα δελτία που διαβιβάσθηκαν από την Ασφάλεια τον Ιούλιο και τον Δεκέμβριο του '99 αντίστοιχα στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης για προσωπική ενημέρωση του κ. Χρυσοχοΐδη.
Μία από τις πληροφορίες που συγκέντρωσε η ειδική ομάδα των αξιωματικών της ΕΛ.ΑΣ. που ήρθε σε επαφή με δύο αδέλφια και έναν φίλο τους πρώην μέλη ης «Χρυσής Αυγής» ήταν ότι ο Αντώνης Ανδρουτσόπουλος δεν έφυγε ποτέ από την Ελλάδα και ότι κρυβόταν εντός ή εκτός των Αθηνών, αλλάζοντας καθημερινά κρησφύγετο. Την ίδια περίοδο επισήμως η Ασφάλεια δήλωνε ότι ο «Περίανδρος» είχε διαφύγει, τρεις μέρες μετά την έκδοση εντάλματος σύλληψής του.
Ακολούθησαν πολλές συναντήσεις του συνδέσμου της ΕΛ.ΑΣ. με τους τρεις πρώην Χρυσαυγίτες, που είχαν έρθει πάλι σε επαφή με την οργάνωση και έδιναν πληροφορίες για τις κινήσεις του «Περιάνδρου», με τον οποίο μίλησαν (στο τηλέφωνο του αδερφού του Νίκου) και προέκυψαν αρκετά ακόμη ενδιαφέροντα στοιχεία, πολλά από τα οποία είναι και μαγνητοφωνημένα σε κασέτες... Ξαφνικά όμως τα δύο αδέρφια έκοψαν την επαφή τους με τον σύνδεσμο της ΕΛ. ΑΣ. δηλώνοντας φόβο για τη σωματική τους ακεραιότητα και κίνδυνο καταστροφής της περιουσίας τους από μέλη της Χρυσής Αυγής! Φίλος των δύο αδερφών, αστυνομικός, κάτοικος Καλλιθέας στον οποίο μίλησαν για τις συναντήσεις που είχαν με μυστικούς αστυνομικούς, τους συνέστησε να σταματήσουν κάθε επαφή γιατί τα πράγματα ήταν πολύ επικίνδυνα αφού «η μισή Αστυνομία ήθελε να συλληφθεί ο "Περίανδρος" και η άλλη μισή όχι...». Ο εν λόγω αστυνομικός, σύμφωνα με τις πληροφορίες που περιέχονται στα έγγραφα, υπηρετούσε στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης!
H έρευνα για τον εντοπισμό και τη σύλληψη του «Περιάνδρου» για άγνωστους λόγους δεν ολοκληρώθηκε. Επισήμως δεν ανακοινώθηκε ποτέ τίποτα. Ο σύνδεσμος πάντως της ΕΛ.ΑΣ. με τα πρώην μέλη της Χρυσής Αυγής απομακρύνθηκε από την υπηρεσία του..
H Αστυνομία τούς προμήθευε ασυρμάτους και κλομπς
Απόσπασμα από το «άκρως απόρρητο» έγγραφο (από 10-12-1999) της ειδικής ομάδας της ΕΛ.ΑΣ. με «πληροφορίες» για τη δράση της «Χρυσής Αυγής» και «ενέργειες για τη σύλληψη του Ανδρουτσόπουλου Αντωνίου»
Οι μυστικοί αστυνομικοί κατάφεραν να συγκεντρώσουν τις εξής ενδιαφέρουσες πληροφορίες στις επαφές που είχαν με τα τρία πρώην μέλη της Χρυσής Αυγής που είχαν εγκαταλείψει την οργάνωση γιατί τη θεωρούσαν επικίνδυνη:
1. Η οργάνωση διατηρούσε πολύ καλές σχέσεις και επαφές με αξιωματικούς της ΕΛ.ΑΣ. - εν ενεργεία και αποστράτους -, αλλά και με απλούς αστυνομικούς.
2. Ο «Περίανδρος» ήταν ένα από τα πιο δραστήρια μέλη της και είχε αναλάβει τις διεθνείς επαφές και δημόσιες σχέσεις.
3. H Αστυνομία τούς προμήθευε με ασυρμάτους και κλομπς στο παρελθόν, στις μαζικές διαδηλώσεις, στις επετείους κυρίως της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, αλλά και σε εκδηλώσεις του «αριστερίστικου και αναρχικού χώρου» για να εμφανίζονται ως «αγανακτισμένοι» πολίτες και να προκαλούν επεισόδια.
4. Οι διασυνδέσεις της οργάνωσης με την Αστυνομία, αλλά και του ίδιου του «Περιάνδρου», καθιστούσαν αδύνατη τη σύλληψή του!
5. Ο αδερφός του Νίκος, οργανωμένος και αυτός στη Χρυσή Αυγή, ήταν συνοδός ασφαλείας βουλευτή της N.Δ., τον οποίο συνόδευσε μάλιστα και στην κηδεία του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών Γιάννου Κρανιδιώτη.
6. Τα περισσότερα μέλη της Χρυσής Αυγής οπλοφορούσαν παράνομα...
Χρυσοχοΐδης: Παιχνίδι βλακείας και ανικανότητας
«H Αστυνομία δεν μπόρεσε να κάνει κάτι με τη σύλληψη του "Περιάνδρου", όπως δεν μπόρεσε να κάνει και κάτι με την τρομοκρατία στην Ελλάδα τόσα χρόνια», δηλώνει στα «NEA» ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ και πρώην υπουργός Δημόσιας Τάξης κ. M. Χρυσοχοΐδης.
Ο κ. Χρυσοχοΐδης πιστεύει ότι υπάρχει ένα έλλειμμα στην Ελλάδα, όσον αφορά στην παρακολούθηση της ακροδεξιάς, «αφού η ΕΥΠ δεν έχει ασχοληθεί καθόλου με αυτό το ζήτημα». Στο θέμα της διαφυγής του Αντώνη Ανδρουτσόπουλου είχε δώσει ο ίδιος ιδιαίτερη έμφαση «μετά την επίσκεψη του πατέρα τού φοιτητή Κουσουρή στο γραφείο μου. Έδωσα προτεραιότητα σ' αυτό το θέμα που το είχα διαρκώς σε υπόμνηση, αλλά δεν απέδωσε πρακτικά αποτελέσματα η προσπάθεια. Το θέμα με απασχόλησε ξανά δυο χρόνια πριν, όταν μέλη της Χρυσής Αυγής ξαναχτύπησαν, αυτή τη φορά νεολαίους του Συνασπισμού, αλλά και πάλι δεν έγινε τίποτα... Προσωπική μου θέση ήταν να υπάρξει ειδικός εισαγγελέας και σε συνεργασία με την Αστυνομία να κάνουν μια συστηματική έρευνα γύρω από τη φύση και τις δραστηριότητες αυτής της οργάνωσης... Είχα ψάξει και τη δυνατότητα μήπως μπορούσε μια τέτοια οργάνωση να τεθεί εκτός νόμου, αλλά δεν γινόταν...».
Σε σχέση με τις πληροφορίες που αναγράφονται στα απόρρητα έγγραφα, ο κ. Χρυσοχοΐδης δεν πιστεύει ότι πίσω «από την αναποτελεσματικότητα της Αστυνομίας κρύβεται κάτι άλλο, δεν διέκρινα κάτι άλλο...». Δεν θυμάται να πήρε στα χέρια του τα συγκεκριμένα έγγραφα, θυμάται όμως ότι είχε κάνει έρευνα σε σχέση με τον φρουρό του, τον αστυνομικό που μένει στην Καλλιθέα, και ότι δεν προέκυψαν στοιχεία «σαμποτάζ» από την πλευρά του σε σχέση με την έρευνα της ειδικής ομάδας της ΕΛ.ΑΣ. για τη σύλληψη του «Περιάνδρου»: «Αυτό που έκανε ο αστυνομικός ήταν ότι είδε κάτι παιδάκια μαζεμένα στα οποία είπε "τι δουλειά έχετε με τον συγκεκριμένο (σ.σ. εννοεί τον σύνδεσμο της ΕΛ.ΑΣ. που αποστρατεύθηκε), με την έννοια ότι είναι επικίνδυνος αφού ασχολείται με επικίνδυνα θέματα όπως η Χρυσή Αυγή... Μια απλή σύσταση έκανε, δεν κάρφωσε τις έρευνες...».
Στην ερώτηση «γιατί κατά την γνώμη σας η Αστυνομία δεν έκανε τη δουλειά της και δεν συνέλαβε τον "Περίανδρο" που αποδεδειγμένα ήταν παρών και στην κηδεία του δικτάτορα Παπαδόπουλου», ο κ. Χρυσοχοΐδης απάντησε: «Δεν πιστεύω ότι έγινε από πρόθεση. Δεν παίχθηκε κανένα άλλο παιχνίδι - ίσως μόνο εκείνο της βλακείας και της ανικανότητας... Δεν είχα ποτέ τέτοια αποδεικτικά στοιχεία...».
ΤΑ ΝΕΑ , 17-04-2004
Προσγείωση στα μαλακά
«Στο Εφετείο μειώθηκε στο μισό η ποινή του για την επίθεση της Χρυσής Αυγής κατά φοιτητών το 1998, από την οποία τραυματίστηκε βαρύτατα στο κεφάλι ο Δημ.Κουσουρής. Ως το τέλος του 2009 θα έχει εκτίσει τα 3/5 της ποινής του ο γνωστός ως «Περίανδρος» Αντ.Ανδρουτσόπουλος, από τα «πρωτοπαλίκαρα» της Χρυσής Αυγής που τον Ιούνιο του 1998 με ομάδα ακροδεξιών είχε τραυματίσει βαρύτατα τον φοιτητή Δημ.Κουσουρή και άλλους φοιτητές, έξω από τα δικαστήρια της Ευελπίδων. Το Μικτό Ορκωτό Εφετείο μείωσε την αρχική ποινή των 21 ετών κάθειρξης σε 12, καθώς έκρινε μεν ομόφωνα τον Ανδρουτσόπουλο ένοχο για απόπειρα ανθρωποκτονίας από πρόθεση κατά συναυτουργία κατά του Κουσουρή, αλλά μετέτρεψε την ίδια κατηγορία όσον αφορά τον τραυματισμό των υπόλοιπων φοιτητών σε «επικίνδυνη σωματική βλάβη». Ουσιαστικά δηλαδή στο Εφετείο κρίθηκε ότι η ομάδα των χρυσαυγιτών με τον Περίανδρο είχαν σαν στόχο τον συγκεκριμένο φοιτητή, ενώ η επίθεση εναντίον των υπολοίπων δεν είχε τα ίδια χαρακτηριστικά! Η μετατροπή της ποινής έγινε με βάση και την πρόταση του εισαγγελέα της έδρας, που οδήγησε στην παραγραφή του εγκλήματος και άρα της ποινικής δίωξης. Έτσι, σε συνδυασμό με την απόφαση η νέα ποινή να ισχύει από την πρώτη ημέρα κράτησής του, ουσιαστικά αφήνει ελεύθερο το δράστη τους επόμενους μήνες.
Επιβράβευση στη φυγοδικία
Υπενθυμίζεται ότι ο Ανδρουτσόπουλος μετά το έγκλημα κρυβόταν επί χρόνια και παραδόθηκε λίγους μήνες μετά την επιστροφή της Νέας Δημοκρατίας στην εξουσία. Ουσιαστικά, η μετατροπή της κατηγορίας για την επίθεση στα δύο εκ των τριών θυμάτων του, επιβράβευσε αυτή τη φυγοδικία. Η πρωτόδικη απόφαση αφορούσε τρία κακουργήματα, αλλά τα δύο έγιναν πλημμελήματα, για τα οποία πρέπει να έχει ασκηθεί συγκεκριμένη δίωξη και να επιδοθεί δικαστική κλήση έως πέντε χρόνια από το συμβάν, ή το πολύ οκτώ εάν δεν έχει συλληφθεί ο δράστης. Έτσι, αφού το συμβάν έγινε τον Ιούνιο του 1998 και ο δράστης κρυβόταν επτά και πλέον έτη πριν παραδοθεί, για να μην παραγραφούν πλημμελήματα θα έπρεπε από το Σεπτέμβριο του 2005 ως τον Ιούνιο του 2006 να έχει γίνει η πρωτόδικη εκδίκαση και να έχει ολοκληρωθεί και η δεύτερη εκδίκαση στο Εφετείο, πράγμα αδύνατο στα ελληνικά δικαστήρια. Ουσιαστικά δηλαδή, όταν ο εισαγγελέας πρότεινε και η έδρα αποδεχόταν την μετατροπή της κατηγορίας, αποδεχόταν και την μεγάλη μείωση της ποινής που προκλήθηκε επειδή ο δράστης φυγοδικούσε.ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 12-3-2009
Όταν έγινε γνωστή η καταδικαστική απόφαση, 200 περίπου φίλοι του «Περίανδρου», που ήταν συγκεντρωμένοι έξω από το Εφετείο, εισέβαλαν στην αίθουσα του δικαστηρίου και επιτέθηκαν κατά μελών εξωκοινοβουλευτικών οργανώσεων που παρακολουθούσαν τη δίκη. Χρειάστηκε η επέμβαση των ανδρών της αστυνομίας για να μην πάρουν έκταση τα επεισόδια. Αφού έψαλαν τον εθνικό ύμνο και φώναξαν συνθήματα (όπως «Κάτω τα χέρια από τον Περίανδρο», «Αναρχικοί, αυτή η γη δεν σας ανήκει») και αποχαιρέτισαν, με τον γνωστό ναζιστικό χαιρετισμό, τον κατηγορούμενο λίγο πριν πάρει το δρόμο για τις φυλακές.
Zougla.gr
Σημ. συντάκτη: Οι τίτλοι κάθε ρεπορτάζ δεν προέρχονται από τις εφημερίδες, αποτελούν δική μας επιλογή.
Πηγή: http://www.left.gr/
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Δεν επιτρέπονται σχόλια υβριστικού και ρατσιστικού περιεχομένου.