Ρεαλιστική προπαγάνδα

του Ανώνυμου Προβοκάτορα

Έχω αγανακτήσει πραγματικά με την προπαγάνδα της καταστρoφολογίας αν δεν τα καταφέρει το οποιοδήποτε καπιταλιστικό σχέδιο. Αλλά ακόμα περισσότερο είναι εξοργιστικό το πως απαντιέται αυτό από ορισμένες δυνάμεις του κινήματος με απαντήσεις γύρω - γύρω, με το γάντι κτλ. Πολύ απλά, μπροστά στην αυθάδη καταστροφολογία του κεφαλαίου και των παρατρεχάμενών τους η απάντηση πρέπει να είναι αποστομωτική, ειρωνική και καυστική πάνω στα βλακώδη επιχειρήματα που θέτουν γιατί πολύ απλά τα περισσότερα μεταρρυθμιστικά σενάρια που είναι υπαρκτά από χθες έχουν ήδη εκτιμηθεί από το κεφάλαιο αλλά απλά δεν υλοποιούνται γιατί δεν ωφελούν την κυριαρχία του κεφαλαίου και τις απαιτήσεις για τους δείκτες της κερδοφορίας.

Το τι αρχιδιά έχει ακουστεί από την πρώτες μέρες των σωτήρων, των πύρινων διαγγελμάτων του στύλ ψήφιση ή χάος δεν λέγεται. Ας τα πιάσουμε όμως ένα-ένα για να ξεσκεπάσουμε όλη αυτή την μαλακία που δέρνει τα mass media και που πολλές φορές όλοι μας κολλάμε αντί να σκεφτούμε με καθαρό μυαλό και να δούμε τι πραγματικά μπορεί να γίνει. Όχι τίποτε άλλο αλλα μπορεί να έρθει και η στιγμή να τα υιοθετήσουν και να μας πούν πως μας άκουσαν από πάνω, γιατί τελικά η συνολική ανατροπή είναι που λύνει τα προβλήματα, τα μέτρα “μεταρρύθμισης” απλά βάζουν πιο εκβιαστικά τα διλήματα αν θα συνεχίσεις στην καπιταλιστική οδό ή θα περάσει στην άλλη πλευρά.

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν με το ζήτημα του πετρελαίου. Το μόνο δελτίο το οποίο αυτός ο εργαζόμενος κόσμος δεν αντέχει είναι το δελτίο ειδήσεων. Πρώτον γιατί όπως αρχίζει σιγά-σιγά να αποδυκνείεται πως ο ορυκτός πλούτος υπάρχει απλά τα κόστη κατασκευής - διανομής στις πολύ παλιές τιμές του πετρελαίου δεν σύμφεραν στην κερδοφορία του ντόποιου και διεθνούς κεφαλαίου. Μα πολύ θα πουν γιατί τι μας χάλαγε να έχουμε κι εμείς μια “πηγάδα” με πετρέλαιο ; Γιατί έξυπνε το ελληνικό εφοπλιστικό κεφάλαιο είναι αυτό που διακινεί την μερίδα του λέοντος σε πετρέλαιο και πετρελαιοδή στον κόσμο ! Και εδώ έρχεται και η απάντηση στα λεγόμενα. Αν η νούμερο 2 σε στόλο (πρώην νούμερο ένα) αρνηθεί να μεταφέρει αυτό το πολύτιμο αγαθό στα πέρατα του κόσμου αν δεν της το δώσουν σε χαμηλότερες τιμές τι θα γίνει ; Εννοείται χαμός και υποχώρηση στις τιμές πάντα με τα αντίστοιχα οφέλη και παχνίδια με τις φοβερά εντεινόμενες ενδο-καπιταλιστικές αντιθέσεις, κι όλα αυτά μέσα στο κπαιταλιστικό πλαίσιο, από ένα οποιοδήποτε καπιταλιστικό κράτος πόσο για το πολυφορεμένο τελευταία εθνικοκεντρικό, ανεξάρτητο. Στην τελική τι το διαφορετικό κάνει η Αργεντινή με τις εγκαταστάσεις της Repsol…

Κι εδώ έρχονται πολλά επιπλέον, γιατί το κεφάλαιο ναι μεν σκέφτεται πολλά αλλά το κέρδος είναι γλυκό, πάρα πολύ γλυκό για να μην το γευτούν. Αν λέω εγώ προβοκάροντας όπως πάντα, τα ναυπηγεία του Σκαραμαγκά πέρναγαν σε εργατικό έλεγχο και παρείχαν τιμές πολύ καλύτερες από ότι τα κινεζικά ναυπηγεία νομίζει κανείς ότι δεν θα έπεφτε με τα μούτρα το εφοπλιστικό κεφάλαιο να “επενδύσει” σε αυτά τα ναυπηγεία ; Και πριν μου πουν ότι βλέπω φαντάσματα και ότι αυτά δεν γίνονται πουθενά, θα τους πω να ψάξουν το παράδειγμα του Καναδά και της Κούβας και στο πως ο Καναδάς βρήκε στην Κούβα μια υπέροχη αγορά τόσο για ηλεκτρονικά είδη χαμηλής ποιότητας, τουρισμό, είδη πολυτελείας όπως πούρα κτλ. Γιατί είναι πολύ απλό όσο ισχύουν οι νόμοι της καπιταλιστικής οικονομίας η αγορά πάντα θα είναι αγορά, είτε είναι κόκκινη είτε όχι. Και αυτά πριν από εμένα τα έχουν πει τα τσουτσέκια της αστικής τάξης στην Ελλάδα δλδ η Νέα Δημοκρατία και το ΛΑΟΣ ενώ τα ψέλλιζε και ο ΣΥΡΙΖΑ και πολλοί άλλοι όταν τίθονταν το ερώτημα γιατί δεν δανειζόμασταν ή δεν χτίζαμε περισσότερους οικονομικούς δεσμούς με την Ρωσία, την Κίνα κοκ. Πάλι δηλαδή με τα αστικά πρότυπα αγορές υπάρχουν και θα υπάρχουν.

Τώρα για την ενέργεια πάλι γελάμε, καθώς η Ελλάδα πέρα από ότι είναι απίστευτα προικισμένη με απίστευτες φυσικές εναλλακτικές μορφές ενέργειας όπως είναι η γεωθερμία, η αιολική ενέργεια και η ηλιακή ενέργεια αν αθροίσουμε σε αυτά και τα θαλάσσια ρεύματα και την υδροηλεκτρική πάμε για άλλα. Και επειδή δεν μου αρέσει να μιλάω εν κενώ, στην Ισλανδία που γίνεται πολύς ντόρος για το πως από το 2008 έφτασε ως σήμερα να ξέρετε πως το μεγαλύτερο μέρος της ενέργειάς της παράγεται από τις γεωθερμικές πηγές της. Εντάξει θα σου πουν κάποιοι αλλά δεν υπάρχει η τεχνογνωσία, μέγα λάθος ! Δείτε τι γίνεται στα ελληνικά πανεπιστήμια ή περάστε μια βόλτα από το τεχνολογικό πάρκο του Λαυρίου όπου το ΕΜΠ έχει χτίσει ήδη το πρώτο ενεργειακά αυτόνομο κτίριο που παράγει την ενέργειά του από το υδρογόνο που είναι άφθονο σε κάθε μέρος του πλανήτη. Κι όλα αυτά χωρίς να έχουμε εισάγει τα αναγκαία περιβαλλοντικά κριτήρια αλλά και ούτε να έχουμε συμπεριλάβει την κατασπατάληση ενέργειας που γίνεται όχι στα απλά νοικοκυριά αλλά στην βαριά βιομηχανία και στις κατοικίες του πλούτου. Κι εδώ ακόμα καπιταλισμό έχουμε…

Πάμε λοιπόν στους μετανάστες που εδώ κι αν ακούγονται σημεία και τέρατα. Κατ’ αρχάς πρακτικά μπορεί να γράψει το Δουβλίνο 2 στα παλιά του υποδήματα, και να δώσει χαρτιά να πάνε όπου θέλουν. Θα μου πει κάποιος πως αυτό σημαίνει ρήξη με δυνάμεις εντός και εκτός Ευρώπης. Ναι αλλά πχ η ανατροπή ή αναδιαπραγμάτευση ή ακύρωση του μνημονίου τι θα είναι ; Και ξανα - τονίζω ακόμα δεν έχουμε φύγει από το σκληρά καπιταλιστικό πλαίσιο. Χώρια που στο ζήτημα των μεταναστών υπάρχει τεράστια τουμπέκα για τα ελληνικά στρατεύματα εκτός συνόρων. Δηλαδή μας φταίει ο Αφγανός όταν επικαφαλής δύναμη στο αεροδρόμιο της Καμπούλ είναι η Ελληνική ; Μας φταίει ο Σομαλός όταν το ελληνικό ναυτικό είναι αυτό που φυλάει το πέρασμα του πετρελαίου από την Μέση Ανατολή στην Μεσόγειο ; Ενώ όλος αυτός ο κατασταλτικός μηχανισμός κοστίζει τόσο πολλά ενώ κάνει τον Χίτλερ να μοιάζει με παιδί του κατηχητικού. Πόσο μάλλον που οι μετανάστες πάντα ήταν φτηνό μεροκάματο και η ατμομηχανή που γιγάντωσε και γιγαντώνει τεράστιες καπιταλιστικές χώρες όπως η Γερμανία και οι ΗΠΑ. Γιατί άμα είσαι μάγκας ξέρεις πως η απέλαση όλων των μεταναστών αύριο σημαίνει νέκρωση της αγροτικής παραγωγής αλλά περισσότερο της επαρχίας.

Τώρα για το φαγητό. Σχεδόν κανέναν κράτος (μάλλον μόνο η Κίνα και η Ινδία) δεν είναι σήμερα διατροφικά αυτάρκης και αυτό δεν είναι ζήτημα δυνατοτήτων μιας χώρας αλλά δυνατοτήτων καπιταλιστικής ανάπτυξης και κερδοφορίας. Το καλύτερο παράδειγμα εδώ είναι η Αφρική όπου οι διατροφικές ανάγκες είναι μεγάλες παρ’ όλα αυτά οι καλλιεργήσιμες εκτάσεις γεμίζουν με μεταλλαγμένα και βιοκαύσιμα, που εκτός του μη βρώσιμου δηλητηριάζουν και τα χώματα για μεταγενέστερες καλλιέργειες, αντί να γίνεται προσπάθεια για διατροφική επάρκεια. Ειδικά στην Ελλάδα αν δεις κάποιος τα ιστορικά δεδομένα την λογική της διατροφικής επάρκειας της Ελλάδας εφάρμοσε ο ίδιος ο Καποδίστριας στο πρώτο ελληνικό κράτος του 1830 και για να την ενισχύσει ίδρυσε και την αγροτική σχολή της Τίρυνθας. Και θέλετε να μου πείτε ότι τώρα δεν είναι εφικτό να υπάρχουν αντίστοιχοι ρυθμοί παραγωγής αγροτικών προϊόντων για την επαρκή σίτιση των εργαζομένων ; Όταν το μεγαλύτερο μέρος των αγροτικών προϊόντων της Ελλάδας αποτελεί προϊόντα υψηλής ποιότητας που εξάγονται στο εξωτερικό. Οπότε και καπιταλιστικά αυτό κι αν είναι πατάτα.

Τώρα όμως θα γελάσουμε πολύ με την ίδια την λειτουργία του κράτους. Όλοι ψελλίζουν πως δεν υπάρχει κράτος βλέποντας πως όταν μιλάμε για κοινωνική πρόνοια (όση κι αν έχει μείνει πια) πραγματικά δεν υπάρχει ή λειτουργεί με τις χειρότερες δυνατές συνθήκες. Αντίστροφα όταν μιλάμε για οικονομική αφαίμαξη και κερδοφορία, για κατασταλτικούς μηχανισμούς και συντήρηση του πολιτικού συστήματος μιλάμε για λειτουργία που θα ζήλευε ελβετικό ρολόι. Ακόμα και όταν χρειαζόταν σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης πάλι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι ήταν αυτοί που έσωσαν τα τομάρια τους καλύτερο παράδειγμα ήταν οι καταστροφικές πυρκαγιές του 2007 που ωφέλησαν μόνο το κτηματομεσιτικό κεφάλαιο. Άρα ακόμα και εδώ ο εργατικό έλεγχος στις υπηρεσίας πρόνοιας και τους λεγόμενους αναγκαίους φορείς για την κοινωνία (παιδεία, υγεία, ενέργεια κτλ) όχι μόνο γίνεται αναγκαίος αλλά ήδη έχουμε δει παραδείγματα που αποδεικνύουν πως είναι λύση εκεί που το κράτος επιλέγει να μην υπάρχει.

Όμως όλα αυτά δεν είναι καν πρόγραμμα ανατροπής, αποτελούν μεριές και πλευρές μιας εναλλακτικής λύση εντός καπιταλισμού που τα επιτελεία έχουν σκεφτεί, ίσως και να την ρίξουν (αν και αμφιβάλλω) σε περίπτωση γενικευμένης και έντονης αμφισβήτησης της κυριαρχίας του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής. Χρειάζεται λοιπόν μια βίαιη επαναστατική διαδικασία που θα σμπαραλιάσει το καπιταλιστικό κράτος και θα ανοίξει τον δρόμο για χτίσιμο πάνω στα μπάζα του συστήματος. Αυτό από μόνο του αποκρύπτει όμως μια μεγάλη προσπάθεια που θα χρειαστεί ώστε ο καθένας μας ατομικά αλλά κυρίαρχα όλοι μαζί συλλογικά να πάρουμε την ζωή στα χέρια μας. Αυτό αντίστοιχα απαιτεί καθαρές και ξάστερες κουβέντες, εντός καπιταλισμού δεν υπάρχει λύση για την κρίση η μόνη λύση που υπάρχει βάζει μπουρλότο στα θεμέλια του καπιταλισμού γιατί ακουμπά την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, την ατομική ιδιοκτησία και την έννοια της κερδοφορίας. Οτιδήποτε άλλο ακροβατεί σε δύο βάρκες με αποτέλεσμα ή να διαλέξει την μια βάρκα ή να πέσει μέσα στο νερό. Γιατί ο Μακιαβέλι είχε πει πολύ σοφά “Δεν πρέπει ποτέ να αφήνει κανείς να συνεχίζεται μια ανωμαλία για να αποφύγει έναν πόλεμο, γιατί δεν τον αποφεύγει, αλλά μόνο αλλάζουν οι συνθήκες προς όφελος των αντιπάλων του.”

Πηγή: http://anonymosprovokatoras.tumblr.com/post/22122589956