Τα «talk show» της Χρυσής Αυγής

Άρθρο της Άντας Ψαρρά στο Red Notebook

Μπροστά στην αγωνία της τηλεθέασης, κανένας από τους παρουσιαστές των εκπομπών με μέλη της Χρυσής Αυγής δεν θυμήθηκε την καταδίκη μελών της σαν «εγκληματική συμμορία που έδρασε από κοινού με σκοπό την δολοφονία τριών φοιτητών», με τελεσίδικη απόφαση του Άρειου Πάγου

Στη σύντομη μετεκλογική περίοδο, εκτός από τις άκαρπες προσπάθειες να σχηματιστεί κάποιου είδους κυβέρνηση, οι έλληνες πολίτες είχαν την ευκαιρία να …γνωριστούν καλύτερα με τη Χρυσή Αυγή. Η αρχή έγινε με την εκπομπή του φανερά εκνευρισμένου Σρόιτερ μπροστά στις ρατσιστικές και εθνικιστικές παραστρατιωτικές κορώνες των εκπροσώπων της. Στη συνέχεια περάσαμε στην αμήχανη εκπομπή του Ευαγγελάτου και την ακόμα πιο αμήχανη Ελλη Στάη, κατόπιν στην άνετη εμφάνιση του Σταύρου Θεοδωράκη απέναντι στον φύρερ Μιχαλολιάκο και τέλος στην απόλυτη αποδοχή και στο ξέπλυμα των παρακρατικών και βίαιων μεθόδων της οργάνωσης από τον προεκλογικό υποστηρικτή της, Θέμο Αναστασιάδη. Μην ξεχνάμε τα συνθήματα του Αναστασιάδη μέσα από την πρώτη σε κυκλοφορία εφημερίδα Πρώτο Θέμα: «Μπάτσοι παντού», « Έξω όλοι οι λαθρομετανάστες» και άλλα παρόμοια. Στο ίδιο διάστημα, βέβαια, είχαμε μια δολοφονία μετανάστη, πολλούς ξυλοδαρμούς με κατάληξη των θυμάτων στα νοσοκομεία και συστηματική προπαγάνδα εναντίον της αριστεράς που επιμένει σε μια διαφορετική αντιμετώπιση του μεταναστευτικού, μέσα στο πλαίσιο του σεβασμού στα ανθρώπινα δικαιώματα. 

Κανείς από τους πρωταγωνιστές αυτών των εκπομπών, όποιος κι αν είναι ο βαθμός της ανατριχίλας τους μπροστά στην είσοδο της εγκληματικής αυτής οργάνωσης στη Βουλή, δεν διανοήθηκε να εκθέσει τα στοιχεία της δράσης της. Αντίθετα, μπροστά στα ανιστόρητα επιχειρήματα των μελών της Χρυσής Αυγής, όπως ότι η γενοκτονία των εβραίων ήταν ένα ανάμεσα τόσα «εγκλήματα πολέμου», κανένας από τους δημοσιογράφους δεν άρθρωσε έστω και ένα ερώτημα, όπως ας πούμε τίνος πολέμου αποτέλεσμα ήταν η απόφαση του Χίτλερ να εξοντώσει 6 εκατομμύρια εβραίων. Στις αναφορές στη Χούντα, και στο σκληρό πλην τίμιο προφίλ των στρατιωτικών, δεν κανένας δεν βρήκε έστω και ένα επιχείρημα για τη διαφθορά και την σαπίλα των επικεφαλής της κατάλυσης της δημοκρατίας. Κι αν στον εγκέφαλο του Μιχαλολιάκου, ανάμεσα στα χιτλερικά και τα χουντικά προστάγματα, χώρεσε ακόμα και ο Λένιν προκειμένου να δικαιολογηθεί η αντίθεσή του στο δημοκρατικό πολίτευμα και η δικαιολόγηση της βάρβαρης βίας των χρυσαυγιτών, πού ήταν οι απαντήσεις των δημοκρατικών δημοσιογράφων;

Και καλά, ο Αναστασιάδης ήταν αυτός που τάχτηκε αναφανδόν υπέρ των συλλαλητηρίων του Χριστόδουλου και της εθνικιστικής δεξιάς, λέγοντας μάλιστα ότι εκεί και μόνο παραδέχτηκε το Σαμαρά. Οι άλλοι όμως; 

Η επιλογή των ανθρώπων που εξήγησαν το πώς η αριστερά έσπρωξε τους νέους στην ΧΑ στους Πρωταγωνιστές, μέχρι τα χοντροκομμένα κοροϊδευτικά αντιαριστερά συνθήματα σε τρέιλερ στην εκπομπή του Αναστασιάδη, την ώρα που μιλούσε ο Καιάδας, δημιουργούν βάσιμες υπόνοιες για το πόσο χρήσιμη στο σύστημα είναι η ύπαρξη της Χρυσής Αυγής. Επιπλέον, το να μετράει ο αρχηγός της ΧΑ τους ψηφοφόρους του σε μεραρχίες χωρίς να κρύβει την ειλικρινή του πρόθεση να αποκτήσουν κάποτε και στρατιωτική ισχύ, είναι έξω από τον ελεύθερο διάλογο και πέρα από τα όρια της συνταγματικής νομιμότητας. Και τέλος, το να μιλάνε οι χρυσαυγίτες για το πώς θα διώξουν όλους τους μετανάστες, τρομοκρατώντας τους και αφήνοντας και υπαινιγμούς για τις μεθόδους που θα χρησιμοποιήσουν αν…απειληθούν (και μπροσά σε όλα αυτά να παραμένουν όλοι περίπου αδιάφοροι) είναι μια παράμετρος που πρέπει να επισημανθεί τώρα, όσο είναι καιρός. 

Γιατί δεν μπήκε κανένας από τους τηλεπαρουσιαστές στον κόπο, εκτός από τη Χρυσή Αυγή, να ρωτήσει και τις κοινωνικές οργανώσεις για το πόσοι μαχαιρωμένοι μετανάστες βρέθηκαν φέτος στα νοσοκομεία, πόσοι ξυλοδαρμένοι χρήστες και μετανάστες παραπέμφθηκαν οι ίδιοι (και όχι οι θύτες τους) στις φυλακές και στα κρατητήρια ή το πόσοι νέοι «εισέπραξαν» στα κεφάλια τους την άγρια βία;

Και μόνο η επίκληση του Αντιρατσιστικού Νόμου θα αρκούσε για να καταστήσει περισσότερο προσεκτικούς, όχι μόνο τους χρυσαυγίτες, αλλά και τους παρουσιαστές. Κι όμως, το νόμο αυτό δεν τον θυμήθηκε κανένας όση ώρα οι νεοναζί εξέφραζαν ανενόχλητοι το μίσος τους στα κανάλια. Μπορεί, λοιπόν, οι ατομικές επιθέσεις και το κυνήγι των χρυσαυγιτών να μην είναι η απάντηση στην εθνικιστική-ρατσιστική βία, δυστυχώς όμως, από τη δικαιοσύνη και τους φορείς της μέχρι τους θεσμούς της δημοκρατίας αλλά και τα ίδια τα κόμματα, προς το παρόν όλοι σχεδόν κάνουν ότι δεν βλέπουν.

Στις εκπομπές του Σρόιτερ, του Ευαγγελάτου, της Στάη, του Σταύρου Θεοδωράκη και των Αναστασιάδη-Περρή, προέκυψαν τα ίδια ανατριχιαστικά μηνύματα:

- Η αριστερά είναι ο άλλος πόλος της Χρυσής Αυγής! 

Για παράδειγμα, ο Πέτρος Μάρκαρης λέει στους Πρωταγωνιστές: «Το όχι της αριστεράς στα στρατόπεδα στέλνει τους ψηφοφόρους στη Χρυσή Αυγή». Ο νεαρός «φοιτητής» από το Μεταξουργείο με το καλυμμένο (γιατί άραγε;) πρόσωπο λέει ότι προβληματίστηκε μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Χρυσής Αυγής και τελικά επέλεξε το δεύτερο. Λέει ο Μιχαλολιάκος για την επίθεση στον Ευθυμίου: «Αυτός έβαζε βόμβες λίγο νεράκι τον φόβισε». Κι ενώ ο Θεοδωράκης ψελλίζει εκεί για τη διαφορά του τότε (επί χούντας) με το τώρα εισπράττει την απάντηση ότι με τις βόμβες του Ευθυμίου σκοτώθηκαν αθώοι! Τέλος, μόλις λέει ο Μιχαλολιάκος ότι με τη ΧΑ «σπάει η αριστερή τρομοκρατία» ο Θεοδωράκης απαντάει: «Το ότι θα πείτε εσείς μια αλήθεια για την αριστερά δεν σημαίνει ότι ταυτόχρονα δικαιολογήστε για το ναζισμό». 

Όσο για την άλλη εκπομπή του Αναστασιάδη, με τις γνωστές υποθέσεις των DVD, αυτή διεκδικεί ούτως ή άλλως την αντιαριστερή της θέση και φροντίζει μόνο με τα ρατσιστικά τρέιλερ να τονίζει αυτή την άποψη χωρίς να βάζει σε κόπο τον Καιάδα. Είναι ενδεικτική η «χαλαρή» ερώτηση που κάνει στον Καιάδα για το αν έχει βρεθεί σε «τσαμπουκάδες» με το ΠΑΜΕ, το ΣΥΡΙΖΑ και τους αναρχικούς. Για τον κ. Αναστασιάδη, όλα αυτά είναι τσαμπουκάδες ανάμεσα στα άκρα.

- Έξω οι μετανάστες, οι αλλόθρησκοι και οι διαφορετικοί!

Λέει ο Μιχαλολιάκος ότι οι μετανάστες κατουράνε το ιερό της εκκλησίας και δεν απαντάει ο Θεοδωράκης ότι αυτό δεν έχει γίνει ποτέ, ότι οι φασίστες πήγαν να κάψουν τον Αγ. Παντελεήμονα και τον παπά που φρόντιζε τους φτωχούς μετανάστες, ενώ έλληνες αστυνομικοί έσκισαν το κοράνι. Στην διαβεβαίωση του Μιχαλολιάκου για τη μη ύπαρξη στενών σχέσεων ΧΑ και ΕΛΑΣ ούτε ένα φωτογραφικό έστω ντοκουμέντο δεν …βρέθηκε για να διαψεύσει τα άθλια ψέματα. Οι μετανάστες τυφλώνουν παιδάκια και τα βάζουν να ζητιανεύουν, τους κόβουν τα χέρια, λέει ο Μιχαλολιάκος άνευ αντιρρήσεων. Ο ίδιος ο παρουσιαστής ομολογεί με ανατριχιαστική ειλικρίνεια ότι «έχω πιάσει τον κατάλογο του ναζισμού και προσπαθώ να βρω τις διαφορές (εν. από τις απόψεις της ΧΑ)». Το εάν επιτρέπονται ομοφυλόφιλοι ή αλλόθρησκοι ή αδύνατοι στην ΧΑ σαν ερώτηση ξέπλυμα τέθηκε σε όλες σχεδόν τις εκπομπές σαν κάτι δηλαδή που έχει ειδική σημασία για να αποδεχτούμε έστω μερικά την ιδεολογία της ΧΑ. Γιατί δεν ρώτησε κανείς πόσο καλά πρέπει να χειρίζονται τα μέλη ένα όπλο, μια φαλτσέτα ή μια σιδερογροθιά; Γιατί είναι προϋπόθεση η στρατιωτική θητεία, το ελληνικό αίμα (τρομάρα τους) και τα στιβαρά μπράτσα; Μπράβοι της νύχτας είναι ή πολιτική οργάνωση; 

- Είμαστε εκεί όπου δεν είναι η δημοκρατία σας!

«Αίμα, τιμή, Χρυσή Αυγή».

«Εχω κάνει στη φυλακή εξαιρετικές φιλίες με δολοφόνους, ισοβίτες, είναι ψυχούλες».

«Είναι η αδυναμία της δημοκρατίας που μας έφερε στη Βουλή, όπως λέει και ο Λένιν».

«Δεν ήταν δημοκράτης ο Καραμανλής».

«Δεν θα πετύχουμε δια της βίας στην πολιτική. Αν είχαμε όπλα και μεραρχίες θα το σκεφτόμασταν»

«Όταν η ΧΑ αναλάβει τη δημόσια τάξη δεν θα υπάρχει πουθενά βία. Το εγγυώμαι!».

«Δεν έχουμε δυνατότητα για πογκρόμ».

«Πρωτίστως θα τους ραπίσουμε (στη Βουλή) με το λόγο μας. Αν όμως προκληθούμε…».

«Εμείς θα αδειάσουμε το σπίτι του παππού με τους 15 πακιστανούς όχι με τη βία αλλά θα το αδειάσουμε».

Αυτά είναι μερικά από όσα ακούστηκαν στις εκπομπές, είτε αυτές έγιναν για να αναδείξουν το αυγό του φιδιού που έσκασε, είτε για να το τηγανίσουν και να το φάνε αμάσητο. Δυστυχώς, μόνη η εκπληκτική αναφορά του Μάνου Χατζιδάκη στο φασισμό και η υπενθύμιση των εγκλημάτων του Μπρέιβικ και άλλων τέτοιων νεοναζιστών δεν φτάνουν για να καλύψουν τα δημοσιογραφικά κενά της άγνοιας ή και της επί χρόνια αδιαφορίας για την εξέλιξη του ναζιστικού λόγου και «έργου» στη σύγχρονη Ελλάδα. Από την άλλη μεριά, οι φιλορατσιστικές κορώνες των εκπομπών και των εφημερίδων θα πρέπει να δώσουν τουλάχιστον το μήνυμα στους δημοκράτες πολίτες και πολιτικούς να αρχίσουν την σταδιακή τους απομάκρυνση, όχι μόνο από το απεχθές μνημόνιο, αλλά από την ακόμα απεχθέστερη κλίκα των ΜΜΕ που χαϊδεύουν τις ρατσιστικές ακρότητες των χρυσαυγιτών. Οσο κι αν άρχισαν στα πρωινάδικα να βρίσκουν «γλυκούλη» τον Καιάδα της ΧΑ, αυτό δεν κάνει ελαφρύτερες τις κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις που τέτοιοι γλυκούληδες προξενούν στα κεφάλια των μεταναστών. 

Αλήθεια, την καταδίκη των μελών της ΧΑ σαν «εγκληματική συμμορία που έδρασε από κοινού με σκοπό την δολοφονία τριών φοιτητών», με τελεσίδικη απόφαση του Άρειου Πάγου, δεν τη θυμήθηκε κανένας παρουσιαστής στην εκπομπή του μπροστά στην αγωνία της τηλεθέασης;