Μάχη απέναντι στην τρόικα;;;

Η τρόικα πιέζει. Εκβιάζει. Το φιλεργατικό αστικό πολιτικό προσωπικό και οι πληρωμένες γραφίδες και μικρόφωνα ανησυχούν, σχεδόν θρηνούν για τα δικαιώματα που ούτως ή άλλως θα χάσουμε.

Αίφνης όμως ο Βενιζέλος, σήμερα το βράδυ, καθησυχάζει πως οι τράπεζες θα πάρουν τα συμφωνημένα. Οι αποκρατικοποιήσεις, και όλο το πλέγμα των αλλαγών στο δημόσιο θα προχωρήσει. Και μάλιστα τονίζει με έμφαση πως αυτά έληξαν εύκολα και γρήγορα.

Οι δυσκολίες βρίσκονται στις παράλογες απαιτήσεις της τρόικας για τις εργασιακές σχέσεις στον ιδιωτικό τομέα και τις συντάξεις. Η κυβέρνηση δίνει «μάχη», η «κερκίδα» της, τα διάφορα ορκισμένα σε αυτήν συγκροτήματα τύπου, σχεδόν πετάνε μπουκάλια (ξέρουν άλλωστε από αυτά).

Ας μιλήσουμε σοβαρά. Όλη η συζήτηση που τώρα γίνεται, πράγμα που κανείς δε λέει, και που μάλιστα είναι και η προϋπόθεση για τη νέα δανειακή σύμβαση, είναι η ολοκλήρωση των σημείων του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος. Ότι συζητιέται τώρα, που υποτίθεται πως δίνεται μάχη, είναι στα ένα προς ένα βήματα που περιγράφει το Μεσοπρόθεσμο, και πολύ περισσότερο η έκθεση εξειδίκευσης που κάνει το καλοκαίρι του 2011 η κυβέρνηση Παπανδρέου. Δεν υπάρχει ούτε ένα, μα ούτε ένα σημείο που να μην υπάρχει εκεί.

Σε αυτό το τοπίο η οργή των εργαζομένων είναι απρόβλεπτη. Για αυτό η τάξη κουβεντιάζει εξαντλητικά. Και φυσικά επειδή τους εργαζόμενους τους ανησυχεί μη γίνουν «σάντουιτς» στους πανευρωπαϊκούς, σε πρώτη φάση, αχαλίνωτους ανταγωνισμούς, οι οποίοι δε θέλουν και πολύ να ξεφύγουν από τη διπλωματική γλώσσα. Γι’ αυτό, όλα αυτά που έρχονται κάπως πρέπει να σερβιριστούν. Γι’ αυτό πρέπει ο αντίπαλος να γίνει –μόνο- ο τροϊκανός, οι γερμανοί, κάποιοι κάπου εκεί έξω….

Ας μην ξεγελά κανένα η νηνεμία, η βουβή οργή και πόνος, από τη μια, μαζί με ηρωικούς -σε πολλές περιπτώσεις- αγώνες για να μην χαθούν τα πάντα, αγώνες τελευταίας άμυνας, που αυτές τις στιγμές εκδηλώνει η τάξη μας. Θα απαντήσει, προκύπτει η ανάγκη να απαντήσει πολιτικά και επιθετικά. Αλλά για αυτό πρέπει να δει σχέδια και παραστάσεις έμπρακτης απειθαρχίας. Ας προωθήσουμε μια τέτοια γκάμα πολιτικής δράσης και ας μείνουμε μακριά από κυβερνητικές φαντασιώσεις, από όπου και αν προέρχονται…

Πηγή: http://diethnistis.gr