Ταξική τύφλωση

Δημοσιεύτηκε επιστολή που υπογράφουν οι λεγόμενοι "κοινωνικοί έτεροι" προς τον πρωθυπουργό. 

Είναι πραγματικά δύσκολο να χρεώσεις ταξική προδοσία στα τσιράκια που η εργοδοσία έχει διορίσει να καμώνονται τον εκπρόσωπο των εργαζομένων στα στημένα τραπέζια διαλόγου. Κι αυτό γιατί η ταξική προδοσία, προϋποθέτει να είσαι δεξιός, πουλημένος, εξαγορασμένος αλλά εργάτης, βρε αδερφέ. Εδώ έχουμε να κάνουμε με ταξική συνεργασία. Καθήσανε στο ίδιο τραπέζι, οι αστοί που έχουν αναλάβει να εκφράσουν τα συμφέροντα της εργοδοσίας, με τους αστούς που έχουν αναλάβει να υπερασπίσουν τα συμφέροντα της εργοδοσίας από τυχόν "ασύμμετρες" εργατικές απειλές. Αυτό είναι όλο. 

Στο τρομοκρατικής εμπνεύσεως, λοιπόν, κείμενο τους οι κύριοι αυτοί, αναφέρουν:

"Στα ζητήματα μη μισθολογικού κόστους και στη διαρθρωτική ανταγωνιστικότητα να ξεκινήσει τώρα τριμερής διάλογος (Κυβέρνηση – Εργοδοτικοί και Εργατικοί Φορείς) και το αποτέλεσμά του να νομοθετηθεί. Ο διάλογος αυτός πρέπει να περιλαμβάνει μείωση ασφαλιστικών εισφορών με αναζήτηση ισοδυνάμων αποτελεσμάτων αποδεκτών από τους κοινωνικούς εταίρους και αναζήτηση λύσεων στα κυρίαρχα θέματα της ανταγωνιστικότητας, όπως απλό και σταθερό φορολογικό σύστημα, απλοποίηση των διαδικασιών αδειοδότησης και λειτουργίας των επιχειρήσεων, χρήσεις γης, υγιείς κανόνες και συνθήκες ανταγωνισμού, ηλεκτρονική βάση σύζευξης προσφοράς – ζήτησης στην αγορά εργασίας και άλλα."

Αφού λοιπόν, τα βρήκανε στο αναγκαίο για το κεφάλαιο "κούρεμα", όσο αφορά τη παραγραφή όλων των χρεών του κράτους απέναντι στα ασφαλιστικά ταμεία που με ιδρώτα έχουμε ποτίσει, τώρα οι τρεις σωματοφύλακες της εργασιακής ειρήνης εισηγούνται στον Παπαδήμο, την μείωση των ασφαλιστικών εισφορών. Προφανώς στόχος τους δεν είναι άλλος από την απρόσκοπτη λειτουργία των επιχειρήσεων με μηδενικό ασφαλιστικό κόστος. Προφανώς ρίχνουν νερό στον μύλο της ανασφάλιστης εργασίας και προφανώς ο στόχος τους είναι ξεδιάντροπα η αυτασφάλιση όποιων εργαζομένων τα καταφέρουν από το υστέρημα τους. Αυτός είναι ο συνδικαλισμός της καπιταλιστικής στήριξης και ανάπτυξης.

Αλλά αυτά μπορεί να τα δει σήμερα, μέχρι και ένα μικρό παιδί. Παρόλ' αυτά δεν μπόρεσε (;) να τα διαγνώσει ο ανώνυμος αρθρογράφος της Αυγής (βλ. εδώ), που απηχεί τη πλειοψηφία του εργατοπατερισμού που αναβαθμίζεται σε πρωτοβάθμιο επίπεδο, κυρίαρχα από τις δυνάμεις του ΣΥΝ/Συριζα. Δεν κατάφερε να διαγνώσει, ένα ξεπούλημα που, έστω διαισθητικά, αντιλαμβάνεται η πλειοψηφία των εργαζομένων και των ανέργων σε όλη τη χώρα. Δεν είναι όμως ανοησία. Είναι μια  τυφλή λογική.

Είναι η λογική που οδηγεί αυτούς τους συνδικαλιστές να αρνούνται την πιο ουσιαστική στήριξη στον αγώνα των Χαλυβουργών, καταψηφίζοντας την απεργία στον Βόλο. Είναι η ίδια λογική που στριμώχνεται για μια θέση στα Δ.Σ. των κατά τόπους Εργατικών Κέντρων, τάχα για το συμφέρον των εργατών. Είναι η ίδια λογική που θα δώσει άλλοθι και συγχωροχάρτι στον εργοδοτικό συνδικαλισμό, στηρίζοντας στην επόμενη απεργία τις συγκεντρώσεις του. Που θα ανακαλύπτει τους συσχετισμούς που πρέπει να αλλάξουμε, μέσα, εντός και όσο γίνεται πιο μέσα στη ΓΣΕΕ. Και είναι η ίδια λογική που, με αφορμή και όχι πραγματική αιτία το ΠΑΜΕ , θα εξαπολύει μύδρους, απέναντι σε αυτό που πραγματικά φοβάται και τρέμει. Την ανεξάρτητη, ταξική και από τα κάτω συγκρότηση του εργατικού κινήματος. 

Βλέπετε ο ομφάλιος λώρος από το "βαθύ" Πα.Σο.Κ. των καλοταϊσμένων εργοδοτικών συνδικαλιστών, μέχρι τις ομάδες αφισοκόλλησης των Εργατικών Κέντρων που υποκρίνονται τις αριστερές (;) οργανώσεις και των Συνασπισμένων συνδικαλιστών σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, δεν είναι εύκολο να σπάσει. Δέθηκε με συμφέρον, αλισβερίσι και χρήμα, στις μικρές και μεγάλες τους "συγκυβερνήσεις", εδώ και πολλά χρόνια.

avanti_maestro