Τρεις μέρες πρόλαβε να προβληθεί κατά τη διάρκεια της χούντας. Πόσο διαφορετικά μπορεί κανείς να δει την ίδια ταινία σήμερα; Γι΄αυτό που σηματοδοτούσε, έστω και μόνο γι' αυτό, αξίζει μια δεύτερη ματιά.
"Πολλοί ρωτούν ποιοι είμαστε και μερικοί νομίζουν κιόλας πως το ξέρουν. Είμαστε, λέει, ένα μάτσο μυξιάρικα που δεν ξέρουν τι τους γίνεται. Είναι δύσκολο να πω τι ακριβώς είμαστε. Αλλά δεν έχουμε μύξες. Εκείνο που έχουμε είναι φόβος κι ελπίδα. Ή μεταπτώσεις, καθώς λένε...
Οι πατεράδες μας ζουν διαρκώς με την οργή που φέρνει σε ορισμένους ανθρώπους η θέα των μακριών μαλλιών. Εμείς πάλι ζούμε με την οργή που φέρνει σε ορισμένους άλλους η θέα ενός ανθρώπου που κορδώνεται πλάι σε μια αστραφτερή Μερσεντές, απ' αυτές που μοιάζουν να περιμένουν από ένα σοφέρ με λιβρέα να σταθεί επάνω σε κάθε φτερό της. Όσο για τις οδυνηρές εντυπώσεις που προκαλούν τα μαλλιά μας, αισθανόμαστε υπέροχα. Μας αρέσει να βλέπουμε το ύφος που παίρνουν οι αστυφύλακες, την αγανάκτηση των ηλικιωμένων κυριών, την ανησυχία στα πρόσωπα των εμπόρων. Θέλουμε να μας βλέπουν όλοι και να λένε: «Να οι εχθροί του κατεστημένου». Σ' αυτό έχουμε φτάσει, καθώς λέμε και στη γλώσσα της επανάστασης."
James Kunen (The Strawberry Statement)Τίτλος: The Strawberry Statement
Σκηνοθέτης: Stuart Hagmann
Πρωταγωνιστές: Bruce Davison, Kim Darby, Bud Cort, Murray MacLeod, Tom Foral
Επιπλέον συντελεστές: μουσική: Ian Freebairn-Smith, Buffy Sainte-Marie, Neil Young
Κυκλοφορία: 1970
Διάρκεια ταινίας: 109'
Ελληνικοί υπότιτλοι: ενσωματωμενοι
Πηγή: http://kokkinostupos.blogspot.com/2011/12/blog-post_31.html#more
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Δεν επιτρέπονται σχόλια υβριστικού και ρατσιστικού περιεχομένου.