Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2012

Ανακοίνωση της Κίνησης Εργατικής Χειραφέτησης & Αυτοοργάνωσης για την ανεξάρτητη ταξική διαδήλωση της Καμάρας στα εγκαίνια της ΔΕΘ



Μεσούσης της ολομέτωπης επίθεσης που εξαπολύουν οι εκφραστές του ντόπιου και διεθνούς κεφαλαίου ενάντια στην τάξη μας, την τάξη των εργαζομένων και ανέργων, και ενόψει των νέων μέτρων και των νέων μνημονίων πραγματοποιήθηκαν φέτος οι κινητοποιήσεις της ΔΕΘ. Σε αυτή τη συγκυρία η κυβέρνηση προσπάθησε εντέχνως να υποβαθμίσει το γεγονός των εγκαινίων της Έκθεσης, στήνοντας το καθιερωμένο πανηγύρι τους μέρα μεσημέρι, για να αποφύγουν προφανώς να βρεθούν για άλλη μια χρονιά περικυκλωμένοι από διαδηλωτές. Τη λογική της υποτίμησης ακολούθησαν και αριστερές πολιτικές δυνάμεις – μιλάμε φυσικά για το ΚΚΕ και τον Σύριζα – που έστησαν τις κομματικές τους συγκεντρώσεις με ύφος προεκλογικού αγώνα και παρουσία των αρχηγών τους, για να μεταφέρουν το μήνυμα πως οι εργατικοί αγώνες ηττήθηκαν κι άρα στο εξής ο “αγώνας” θα είναι κοινοβουλευτικός.

Στην τάξη μας όμως δεν αρμόζει ούτε την ήττα να δέχεται ούτε και το πατρονάρισμα. Με αυτή τη λογική η Κίνηση Εργατικής Χειραφέτησης & Αυτοοργάνωσης έκανε κάλεσμα και συμμετείχε - όπως κάθε χρόνο - στη διαδήλωση της Καμάρας. Σε μια διαδήλωση που κινήθηκε ανεξάρτητα από τους θεσμικούς συνδικαλιστικούς και κομματικούς φορείς της συνδιαλλαγής και της ήττας. Ήταν συνειδητή η αποστοίχιση από τη ΓΣΕΕ, το φορέα που είναι δομημένος και υπάρχει για να συμβιβάζει τα ασυμβίβαστα, για να πλανά τους εργαζομένους πως κι εμείς και τα αφεντικά μας έχουμε τα ίδια συμφέροντα, πως μιλάμε για το ίδιο πράγμα : την “ανάπτυξη”. Ομοίως δεν θα μπορούσαμε να συναντηθούμε με το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ, των οποίων η αναποτελεσματική κομματική γραμμή και λογική ήταν αυτή που οδήγησε σε ήττα την ηρωική απεργία των Χαλυβουργών της Αθήνας και δυστυχώς είναι ικανή να βάλει ταφόπλακα σε οποιονδήποτε αγώνα στους χώρους δουλειάς.

Η διαδήλωση της Καμάρας ήταν διαδήλωση ταξική. Εμείς πιστεύουμε πως η Καμάρα δεν εκφράζει ούτε θέλει να εκφράσει την αγανάκτηση των ρετιρέ των δημοσίων υπαλλήλων και των μπάτσων για τα χαμένα επιδόματα. Αυτοί ούτως ή άλλως βρίσκουν καταφύγιο στους θεσμικούς πολιτικούς και συνδικαλιστικούς φορείς που τους εκπροσωπούν εδώ και δεκαετίες. Η Καμάρα όμως είναι για τους μη προνομιούχους, για τους εργαζόμενους με μισθούς πείνας, για τους επισφαλείς και τους ανέργους, για όσους υφίστανται την πιο σκληρή εκμετάλλευση. Γι' αυτό και χαιρετίζουμε όσα πρωτοβάθμια σωματεία αλλά και τους χιλιάδες εργαζομένους ή αγωνιστές που βρέθηκαν στην Καμάρα και πορεύτηκαν στους δρόμους της Θεσσαλονίκης αυτόνομα, στηριζόμενοι στα δικά τους μόνο πόδια.

Απέναντι σε όσους επιχείρησαν να μετατρέψουν τη διαδήλωση της Καμάρας σε κομματική φιέστα και σε όσους προσπέρασαν τον πιο σημαντικό κοινωνικό αγώνα της πόλης μας πρέπει να πούμε πως τελικά το ιδιαίτερο στίγμα στη διαδήλωση της Καμάρας το έδωσε η παρουσία του Σωματείου Εργατοϋπαλλήλων της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής και της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στον αγώνα της Βιο.Με., τα μπλοκ των οποίων βρέθηκαν στην κεφαλή της πορείας. Με συνθήματα όπως “ Νίκη στον αγώνα της Μεταλλευτικής, με αυτοδιαχείριση της παραγωγής” και “Η Βιομηχανική ήταν η αρχή, εμπρός για απεργία πανεργατική”, οι εργαζόμενοι και οι αλληλέγγυοι διαδήλωσαν το δίκαιο πρόταγμα της εργατικής αυτοδιαχείρισης, το μόνο πρόταγμα που μέσα από τις διαδικασίες βάσης και της άμεσης δημοκρατίας σε συνδυασμό με την γενική απεργία διαρκείας και τον ανεξάρτητο εργατικό συνδικαλισμό δίνει προοπτικές επιβίωσης και νίκης της τάξης μας στις μάχες που έρχονται.

Αυτή την ανεξάρτητη διαδήλωση της Καμάρας εμείς την κρατάμε σαν παρακαταθήκη και σαν εφαλτήριο νέων αγώνων. Για την Κίνηση Εργατικής Χειραφέτησης & Αυτοοργάνωσης αυτός είναι ο δρόμος για να νικήσει ο λαός. Απέναντι στο συμβιβασμό και την υποταγή, τη γραφειοκρατία και το κομματικό πατρονάρισμα εμείς προτάσσουμε τους ανεξάρτητους εργατικούς αγώνες των σωματείων βάσης και των συνελεύσεων γειτονιάς, για να ορθώσει η τάξη μας το ανάστημά της στο μπόι των αναγκών μας. Και να μην κάνουμε βήμα πίσω, στις επόμενες απεργίες να μην ξαναπροσδεθούμε στο άρμα του ξεπουλημένου συνδικαλισμού, αλλά να χαράξουμε δική μας πορεία. Να μην γίνουμε ξανά ακολουθητές και χειροκροτητές, αλλά να οργανώσουμε το εργατικό κίνημα και τα εργατικά κέντρα που έχει ανάγκη η εποχή μας, για να δώσουμε απάντηση ανατρεπτική σε όσους μας θέλουν σκλάβους.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Δεν επιτρέπονται σχόλια υβριστικού και ρατσιστικού περιεχομένου.