Κυριακή 6 Ιανουαρίου 2013

Κακοτοπιές


Ο γνωστός αρθρογράφος της αριστεράς Π.Π. ξαναχτύπησε στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού Unfollow (το άρθρο εδώ). 

Από που να το πιάσει κανείς: 
Η κριτική που (προσπαθεί να) κάνει στο Σύριζα, καταλήγει να ποντάρει έκδηλα της ελπίδες του σε "αριστερές" και δεξιές τάσεις εντός του, κυρίως στο "Αριστερό Ρεύμα" και τις περίφημες δικλίδες ασφαλείας για την "κυβέρνηση της Αριστεράς". Έχουμε καταπιεί δηλαδή τη καμήλα της διακυβέρνησης και διαχείρισης του καπιταλισμού (και μάλιστα ενός καπιταλισμού σε κρίση) και μας έκατσε στο λαιμό με ποιό "κόλπο" η διακυβέρνηση μετατρέπεται σε προπύργιο του σοσιαλισμού. Αυτή η (νέα;) πολιτική τοποθέτηση όμως, δεν είναι ξένη στους θεωρητικούς της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Προηγήθηκε αντίστοιχο άρθρο του Π. Μαυροείδή (δες εδώ). Κοινώς "κριτική" στο Σύριζα, για να βρει υπόστεγο στη πολυκατοικία της αριστεράς, έστω και σαν γκρινιάρης. Σε άλλο σημείο κατακεραυνώνει τον Σύριζα για τη "σούπα" θέσεων που εξήγγειλε, για ανακολουθία λόγων και πράξεων αλλά την ίδια στιγμή, η γραμμή που προτείνει, εξυπηρετεί (και αυτή) ακριβώς την ίδια (μικροαστική) θολούρα. Γραφεί λοιπόν ο Π.Π.: "Λες και δεν έχει «προκληθεί» βάναυσα ο έλληνας εργαζόμενος από τα μνημόνια της κοινωνικής βαρβαρότητας και του εθνικού εξευτελισμού!". Στα λόγια είναι εύκολο να κατακεραυνώνει κανείς την άνοδο της Χρυσής Αυγής και τον ρατσιστικό κανιβαλισμό της κοινωνίας. Αλλά όταν ένας από τους πιο γνωστούς θεωρητικούς της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς ξεσπαθώνει για τον "εθνικό εξευτελισμό" του "έλληνα εργαζόμενου" τότε πραγματικά πρέπει να ξέρουμε ότι αυτή η βάρκα τρύπησε σε τέτοιο βαθμό, που μόνος της προορισμός είναι ο πάτος.

Αντίστοιχα όμορφα συνεχίζει ο Π.Π. στη κριτική του στο ΚΚΕ. Από τη μία θαυμάζει την "οργανωτική στερεότητα"(sic) του κόμματος, κι από την άλλη "χτυπά" στο "Απέναντι στην τρομερή κρίση που βιώνουμε... η μόνη απάντηση που δίνει η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ είναι η… σοσιαλιστική επανάσταση!". Το θαυμαστό με τον Π.Π. είναι ότι δε μασάει τα λόγια του: είναι ακριβώς σε αυτό το σημείο που η λογική της ενσωμάτωσης του ξεγυμνώνεται. Δεν είναι λοιπόν η επανάσταση η μόνη σοβαρή και ρεαλιστική συνθήκη απάντησης της εργατικής τάξης στη κρίση. Αν μάθει ο Π.Π. άλλο δρόμο για να ανατραπεί ο καπιταλισμός ας μας το πει, αλλά αν αν τελικά αυτό που μας προτείνει είναι εντός συστήματος, ας πάψει επιτέλους να μας πλασάρεται ως "αντικαπιταλιστής". Συνεχίζοντας το μέλος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, δεν αναφέρει λέξη για τις συνεχιζόμενες ήττες των εργατικών αγώνων είτε βρίσκονται "υπό" τη χειραγώγηση του ΠΑΜΕ είτε της αναδυόμενης συνδικαλιστικής γραφειοκρατεία του ΣΥΝ. Δεν βρίσκει τίποτε να πει στη κριτική του για την (συνειδητή) εγκατάλειψη της εργατικής πάλης στη βάση με αντίτιμό τη "ψήφο" στο Κόμμα, ούτε την ενσωμάτωση αυτής της αριστεράς σε "αριστερά" και δεξιά εναλλακτικά σχέδια διαχείρισης, εντός ή εκτός ΕΕ και ευρωζώνης, ούτε φυσικά για τον επαναστατικό δρόμο της ταξικής πάλης που είναι κάτι πολύ διαφορετικό από τις προτάσεις χωρίς αντίκρυσμα της ΚΕ του ΚΚΕ στο επερχόμενο συνέδριο τους. 

Ο λόγος που ασχολούμαι με με το εν λόγω άρθρο, δεν είναι γιατί μπορεί να παίξει κάποιο ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις, αλλά γιατί η χρεοκοπία της αριστεράς στη χώρα μας γίνεται ακόμη πιο έκδηλη, αν πάρει κανείς υπόψιν του τη αυτοαποκαλούμενη "κριτική εκ αριστερών", εντός της. Ο ουσιαστικότερος όμως λόγος είναι γιατί όσοι και όσες επιθυμούμε να βαδίσουμε στα αχαρτογράφητα μονοπάτια της ταξικής αντιμετώπισης της καπιταλιστικής κρίσης, οφείλουμε να ξέρουμε που ακριβώς έχουν βαλτώσει και εγκλωβιστεί ρεύματα της αριστεράς, που τουλάχιστον προγραμματικά, είχαν θέσει (στη μακρινή εποχή προ κρίσης) το ζήτημα της κομμουνιστικής επαναθεμελίωσης. Να ξέρουμε, να αποφεύγουμε τις κακοτοπιές...

avanti_maestro

2 σχόλια:

  1. Δείτε και το άρθρο του κόκκινου τύπου:

    http://kokkinostupos.blogspot.gr/2013/01/blog-post_942.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ετσι ειναι ν αρχιζει να ξεχωριζει η ηρα απο το σταρι.....και οι εκλογες που θα ερθουν θα δειξουν πολλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δεν επιτρέπονται σχόλια υβριστικού και ρατσιστικού περιεχομένου.