Για τη χτεσινή πορεία στη Θεσσαλονίκη

Πολύ μεγάλη και αποφασιστική η παρουσία του κόσμου και στη διαδήλωση της Θεσσαλονίκης. Εργαζόμενοι, άνεργοι και φοιτητές, από κάθε γωνιά της πόλης, γέμισαν την πλατεία Αριστοτέλους, παρά το κρύο και το ψιλόβροχο. Παρόλη τη μικρή συμμετοχή στις απεργιακές διαδηλώσεις της εβδομάδας, ένα σημαντικό κομμάτι του κόσμου της πόλης, κατέβηκε στο δρόμο τη Κυριακή. Γεγονός που όλους εμάς που εμπλεκόμαστε ενεργά στο εργατικό κίνημα της πόλης, θα πρέπει να μας γεννήσει και προσδοκίες αλλά και την ελπίδα ότι αυτή η αγανάκτηση και η οργή που είδαμε στα μάτια των ανθρώπων μπορεί να εξελιχθεί, με πολύ προσπάθεια απ' όλους μας, σ' ένα εργατικό κίνημα σοβαρό αντίπαλο δέος στη δικτατορία της αγοράς και του κεφαλαίου. Αντίστοιχα όμως μας γεμίζει και προβληματισμό, για τη συνέχεια του αγώνα, η δεδομένη αποτυχία της 48ωρης απεργίας να παγώσει μεγάλα κομμάτια της παραγωγής.

Από τα σημαντικά στιγμιότυπα της χτεσινής μέρας, η στάση του Εργατικού Κέντρου, που ακόμα και τη στιγμή που οι δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι και άνεργοι, ξεκινούσαν τη πορεία από την Αριστοτέλους στους δρόμους της πόλης, καλούσε τον κόσμο από τη κεντρική μικροφωνική να μη διαδηλώσει και να παραμείνει στη πλατεία. Κάλεσμα το οποίο έπεσε στο κενό, κάτω από τη γενικότερη κατακραυγή του κόσμου της εργασίας. Γραμμή που προσπάθησε να κρατήσουν αρχικά και οι συνδικαλιστικές δυνάμεις του ΣΥΝ, που μόλις αντιλήφθηκαν την ματαιότητα της, την "μαζέψανε". Αντίστοιχα οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ βρέθηκαν σε δύσκολη θέση, καθώς μέχρι νωρίς το μεσημέρι της Κυριακής, δεν καλούσαν σε κινητοποιήση στο κέντρο (!). Όταν αργότερα, κατάλαβαν πως οι διαθέσεις του κόσμου τους ξεπερνούν, κάλεσαν και πραγματοποίησαν τη μικρότερη, ίσως, διαδήλωση του ΠΑΜΕ στη πόλη φέτος.

Την ίδια ώρα που εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές στην Αθήνα, δίναν μια συγκινητική μάχη απέναντι στο όργιο καταστολής των δολοφόνων των ΜΑΤ, στη Θεσσαλονίκη η αστυνομία επιχείρησε τρεις φορές να σπάσει τον κόσμο που παρέμενε μετά τη πορεία στη πλατεία Αριστοτέλους και τον κινηματογράφο Ολύμπιον. Μέσα από οδοφράγματα και πετροπόλεμο, αρχικά οι δυνάμεις καταστολής υποχώρησαν. Μετά από ένα δίωρο, περίπου, και αφού εγκλώβισαν δύο φορές με χημικό πόλεμο τους διαδηλωτές μέσα στο Ολύμπιον, οι διαδηλωτές επιχείρησαν έξοδο και προσπάθησαν να διαδηλώσουν. Οι δυνάμεις καταστολής κυνήγησαν και χτύπησαν την πορεία με ΜΑΤ και μηχανές της ομάδας Ζ. Οι πληροφορίες μιλάνε για τουλάχιστον 9 προσαγωγές. Στα μάτια όσων βρέθηκαν μπροστά στα γεγονότα, φαντάζουν τουλάχιστον αστείες, παρόλο που δεν μας ξαφνιάζουν, οι καταγγελίες που εξαπολύονται για "συμμορίες" και "παρακρατικές ομάδες που δρούσαν από κοινού με τα ΜΑΤ". 

Είναι, λοιπόν, στοίχημα για το εργατικό κίνημα αν θα μπορέσει να απεγκλωβιστεί τόσο από φοβικές λογικές που ταυτίζουν τις εξεγερτικές διαθέσεις του κόσμου με το κράτος και την αστυνομία, όσο και από λογικές που αποβλέπουν σε μια εκλογική χειραγώγηση των όποιων αντιστάσεων. Άλλωστε τελείωσε η εποχή που η πολιτική μπορεί να διεξαγόταν με όρους κινηματικής ή και συμβολικής "πίεσης" στα αστικά επιτελεία. Αν θέλουμε να πατήσουμε στο έδαφος της πραγματικότητας, δεν υπήρχε άλλος στόχος για το εργατικό κίνημα της χώρας χτες, παρά η προσπάθεια για γενικευμένη πολιτική αποσταθεροποίηση στους δρόμους, με στόχο την εργατική εξέγερση, που πολλοί -κατά τα άλλα- ευαγγελίζονται.

avanti_maestro

Με βάση τα χτεσινά γεγονότα, σήμερα έχει καλεστεί, συγκέντρωση και πορεία στις 17.00, Αριστοτέλους και Μητροπόλεως.